Van Into the Woods naar Into the Rainforest (de vrijdag)

Een fantasierijk, elektronisch festival in een modderig sprookje

Tekst: Cherelle de Graaf & Sophie van Bree / Foto's: Jerry van Vliet ,

Vorig jaar nam Into the Woods een nieuwe stap door het festival niet één, maar twee dagen te laten duren. Ook dit jaar, alweer de zesde editie van het succesvolle festival, kon er maar liefst twee dagen van de beste techno, house en aanverwante genres worden genoten. Het enige verschil tussen dit jaar en voorgaande jaren was het weer. Al lijkt dat voor de gemiddelde festivalbezoeker geen enkel probleem te zijn. "Wij feesten gewoon vrolijk verder", wordt er door verschillende verregende bezoekers geroepen. Hoe kan dat ook anders met een dikke line-up en een aankleding waarbij je al je sprookjesfantasieën te loop kunt laten gaan.

Techno met een romantisch randje
Het festivalterrein stroomt langzaam vol, evenals de kabouterachtige bospaden die tot een heuse modderpoel worden omgetoverd. Aangekomen bij de eerste dj, Fairmont, wordt iedereen verwelkomd met een goed staaltje techno. De elektronische beats van deze Canadees hebben een romantisch randje en verschillende ravehandjes bewegen zwevend in de lucht. Ondertussen opent Juan Sanchez in het beukenbos. In dat bos, de naam zegt het al, is het iets minder zweven en iets meer beuken. Zijn stage kleurt langzaam zachtroze van alle regencapes, maar deze Amsterdammer weet wel wat stevig doordraaien is.

Van beuktechno naar rock 'n roll
Van alle mooie plekjes die dit Amersfoortse bos rijk is, is de Champagneria nog het mooist. The Badger and the Bass, een tweekoppige band, vult dit beeld perfect aan. Vanuit een hottub doen drie jongens een Elvis Presley imitatie na en op de grond wordt er hevig getwist. Dit duo neemt het publiek met hun 'Go Badger Go' terug naar de tijd van rock 'n roll. Ook in de tent ernaast worden de bezoekers teruggebracht naar een goede oude tijd: je kunt er namelijk een potje op de Nintendo spelen.

Schuilen onder de takken van de Takkenstage
Ondertussen regent het nog steeds stevig door. Ook Some Chemistry weet wat stevig doorgaan betekent. Zijn muziek is warm, speels en een beetje brutaal. Hij mixt fijne tunes met bekende deuntjes. Zo weet hij het publiek te raken met een mix van Fleetwood Mac. 'Thunder only happens when it’s raining', brult iedereen herkenbaar mee. Het lijkt bijna alsof we met z'n allen een soort te gekke regendans aan het doen zijn. Even later wordt er bij diezelfde stage plaats gemaakt voor de Nederlandse held Job Jobse. Hij start op met zwoele zinnen met een zware echo. Een mysterieuze sfeer wordt ingezet en langzaam opgebouwd. Na vijf minuten zet hij zijn dampende techno in. De grote regendans lijkt geholpen te hebben, want ergens tussen het grijze wolkendek is een moment van droogte en blauwe lucht. Alle handen gaan de lucht in. Job Jobse weet waar hij mee bezig is en verovert elk plekje in onze technohartjes. Zijn overgangen mixt hij vloeiend aan elkaar met liefelijke en buitenaardse bliepjes.

Weer eens wat anders
Dit jaar was de Bosspot de plek waar je wat anders voorgeschoteld kreeg, de plek waar je muziek hoort waarvan je nog niet wist dat je er fan van bent. Neem bijvoorbeeld Heymoonshaker, een Engelse blues band. Als duo vormen ze samen een mix van zang, gitaar, harmonica en, jawel, beatbox! Of het Deense Rangleklods, een duo met een dromerige, elektronische en zeer meeslepend geluid. Noem het een graag geziene gast op het festival. Ook de driekoppige band Husbands wordt omringd door massa's felgekleurde poncho's. De mannen knallen uit het bos met hun meerstemmige zang, vrolijke liedjes en instrumenten. Springend op het podium zwepen ze het publiek helemaal op. Op verschillende hoogtes, balkons en andere plateaus, wordt er flink gedanst. Als knallende afsluiter staat de Amsterdam Klemzer Band op het schema. Als de zigeunerinstrumenten worden ingezet, is de toon meteen gezet. Joodse, Oost-Europese en Turkse invloeden zijn te horen in de zwierige dansmuziek. Kortom, de energie spat van de Bosspot.

Los onder het klimbos
Op Into the Groove, de rondvormige area onder een surreëel klimparcour waar touwtrappen en lampionnen hangen, staat de Engelse Leon Vynehall. Compleet in zijn element draait hij indringende housemuziek. Met een mix van populaire vocals, pure house, romantische en funky melodieën, wordt het publiek bewogen om te dansen. Geen hangende gezichten meer door het baggerweer, maar genietende boskabouters met beregende koppies. De laatste set wordt gedraaid door Jackmaster. Een oude bekende, want op de vijfde editie stond hij er ook. Spelende met een diversiteit aan stijlen sluit hij de dag af.

Je stekkie vinden op de Stekplek
Tegelijkertijd staat Groefmeester K op Stekplek, het verstopte, romantische podium achter de Bosspot. De heupen worden losgegooid bij de reggae fase, het publiek swingt op de diversiteit aan deuntjes. Tientallen lucky basterds hebben een dansplek vergaart onder een waterdichtzeil. Groefmeester K wordt afgewisseld met de experimentele bosachtige sounds van Jameszoo. Bij 3FM heeft hij verteld Into The Woods het creatiefste festival van Nederland te vinden en participeert hier volop in mee met zijn vindingrijke elektrofunk. Aan de andere zijde van het ietwat onoverzichtelijke terrein staat de uiterst geconcentreerde Sam Paganini in het Beukenbos. De animatie-achtige sfeerfiguren die centraal zijn opgehangen, leiden hun eigen leven door de duistere techno met sexy twist van deze beukende Italiaan.

We waanden ons dit jaar niet in de nattigheid van het zweet, maar van de regen. Het is ongelofelijk hoe het publiek door weet te knallen, ondanks het vieze weer. Door onder andere het diverse en bruisende muziekprogramma was er voor iedereen een persoonlijk plekje in de sprookjesachtige modderpoel. Mede door de vele lichtjes, ballonnen en slingers, het theetentje waar je op zachte banken met dekens bij kon komen met een kopje verse muntthee en kampvuren waar hordes poncho’s bijeenkwamen. De organisatie heeft er in ieder geval alles aangedaan om het ons naar de zin te maken. Het bewijs dat een sprookje vol regen nog steeds een sprookje blijft. En natuurlijk met het ultieme happy end: een warme douche heeft nog nooit zo goed gevoeld.

 

Gezien: Into the Woods vrijdag met o.a. Juan Sanchez, The Badger and the Bass, Some Chemistry, Rangeklods, Leon Vynehall, Jackmaster, Weval en Jameszoo, vrijdag 4 september 2015 @bos, Amersfoort.