The T.S. Eliot Appreciation Society
Op deze serene zondagmiddag in januari mag de in Utrecht geboren singer-songwriter Tom Gerritsen als eerst aftrappen. Gerritsen laat ons weten dat hij vandaag een rustige set speelt, want het is nu eenmaal zondag. De muziek die de man ten gehore brengt zegt wat anders. Zijn rauwe, doch fragiele stemgeluid waarmee hij in het eerste nummer de zaal compleet stil krijgt, ontroert en betovert. Als het nummer ten einde is, kijkt de zanger omhoog en merkt verbaasd op dat de zaal afgeladen vol en muisstil is. De bescheidenheid siert de zanger, wiens mondharmonica het aan het begin van zijn tweede nummer begeeft. Desalniettemin zorgt hij ervoor, met zijn ongedwongen gitaarspel en de uithalen met zijn stem, dat we het instrument eigenlijk niet missen.
Als hij halverwege zijn set een track covert van wijlen Jason Molina (Songs: Ohia), weten we waar hij zijn inspiratie vandaan heeft gehaald. Stampvoetend en met heel zijn lichaam zingt de zanger de pijn van zich af in het schitterende ‘The Wicked Messenger’. Zijn stem breekt op momenten en dat voegt toe aan de boodschap die hij over lijkt te willen brengen. Als tijdens het laatste nummer de mondharmonica toch weer doet wat Gerritsen wil, is de winter echt begonnen en kruipen we wat dichter tegen elkaar aan.
Akoestisch het nieuwe jaar in met de eerste editie van Club3voor12/Utrecht
Muzikale pracht en praal van The T.S. Eliot Appreciation Society, Our Minor Fall en Soskop
Als onderdeel van Culturele Zondagen is ook dit jaar Club3voor12/Utrecht van de partij met de traditiegetrouwe Nieuwjaarsduik. Drie acts geven acte de presénce in dB’s, met alle een verschillend en divers geluid. Sfeervol, warm en explosief. Een middag met een bescheiden singer-songwriter, een indiefolkband die ons naar de lente laat verlangen en een rapper met een grote glimlach.
Our Minor Fall
Onder leiding van frontman Luke de Jong spat het plezier van het podium af tijdens de eerste noten van dit gevarieerde ensemble. Met Eva Lammers en Daan Spanjaardt op respectievelijk viool en cello krijgt het geluid van de band een extra dimensie die meteen doet denken aan Noah and the Whale en Fleet Foxes. De voortstuwende drums van Dorus Smit en de frisse tonen van gitarist Alex Huis in ’t Veld en bassist Fokke de Wit maken het plaatje compleet. Niet voor niets werd deze formatie eerder al getipt door 3voor12 en 3FM en bereikte zij in 2012 de finale van de Amsterdamse Popprijs.
Het lentegevoel bekruipt je gelijk bij het horen van de lange intro die Our Minor Fall ten gehore brengt, dit tot genoegen van het aanwezige publiek. De mix van warme strijkers en harmonische samenzang laat ons verlangen naar de warmere tijden van het jaar. Terwijl de samensmeltende zang de nummers langzaam naar het einde begeleiden, stijgt de temperatuur in de zaal naar een zwoel niveau. Met behulp van een beamer, een bakje zeep, wat kleurstof en een rietje wordt de achterwand van de zaal kleurrijk en sfeervol verlicht. Het straalt precies uit wat deze band ook daadwerkelijk aan het publiek wil laten zien en horen. Frisse indiefolk en het licht van de lente. De band laat ons weten dat ze (eindelijk) bezig zijn met het opnemen van een plaat, die in de loop van dit jaar verschijnt. Wij kunnen alvast niet wachten.
Soskop
Het is de eerste keer voor de Nederlandstalige rapper Soskop om met een volledige band de bühne te betreden. Normaliter heeft Oscar Kooij een dj achter zich, maar voor deze speciale akoestische editie van de Club heeft de in Soest geboren rapper de band Patches the Cat ingeschakeld om hem bij te staan. Het vergt nogal wat voorbereiding en dat is te merken, aangezien de rapper al kritische observerend, luisterend en aanwijzingen uitdelend de tijd neemt om een zo goed mogelijk geluid neer te zetten. Als de perfectionistische Soskop dan eenmaal aan zijn set begint, komen de teksten en het rijke geluid van de band samen.
Iedere song heeft een verhaal en de explosiviteit van de teksten wordt sfeervol afgewisseld met de gepassioneerde verhalen die de rapper tussen de nummers door met zijn publiek deelt. We moeten glimlachen, predikt hij. Geloven in onszelf, in wat we eigenhandig kunnen bereiken. Dat maakt de inmiddels in Den Haag residerende performer des te meer duidelijk in zijn songs. Plezier, liefde maar ook verdriet komen voorbij in zijn repertoire dat hij ten tonele voert. Zo ook in de afsluiter ‘Kort zal ze leven’, een parodie op het verjaardagsnummer ‘Lang zal ze leven’. Waarin hij vertelt over het lot van een vriendin, die aan lager wal raakte door drugsmisbruik. Laten we hopen dat Soskop zelf nog een tijd blijft doorgaan met het produceren en performen, want ondergetekende wil de enthousiasteling nog wel vaker zien langskomen.
Gezien: Club3voor12/Utrecht Nieuwjaarsduik met The T.S. Eliot Appreciation Society, Our Minor Fall en Soskop, zondag 12 januari @ dB’s, Utrecht