Mevrouw Tamara

Tamara van Esch speelde voorheen met het uit Soest afkomstige Aestrid, verzorgt momenteel de toetsen bij het Utrechtse Oh, Brave Wide Eyes, nam onlangs met Case Mayfield (waarover later meer) zijn nieuwe single ‘Orgasms’ op, en stond in 2012 met haar huidige soloproject Mevrouw Tamara in de finale van De Beste Singer-Songwriter van Nederland. Al met al geen onindrukwekkend CV dat de 20-jarige Van Esch in een paar jaar heeft opgebouwd.

Met Mevrouw Tamara wil ze naar eigen zeggen mensen verbazen en een nieuwe kijk op de wereld geven, door te schrijven over gebeurtenissen die voor anderen heel normaal, maar voor haar juist speciaal zijn. Het wordt dan ook snel duidelijk dat haar poëtische, Nederlandse teksten veelal uit het persoonlijk leven van de artiest gegrepen zijn. Voordat ze haar eerste nummer, het bitterzoete “Dertien”, inzet, vertelt Van Esch over de oorsprong van het liedje. Dergelijke anekdotes komen gedurende haar set voor aanvang van nummers herhaaldelijk langs, waarmee ze luisteraars een eerste sfeerimpressie lijkt te willen bieden waarbinnen het betreffende liedje geplaatst kan worden. Veel van de nummers die Mevrouw Tamara speelt zijn afkomstig van haar eerste EP Ik Ben Spiritus, die in april 2012 uitkwam.

Zonder ondersteuning van haar gewoonlijke achtergrondband presenteert Van Esch haar liedjes hier in uitgeklede versies. Alleen met haar instrument en stem maakt ze op creatieve wijze gebruik van gitaar- en zangeffecten, waaronder een zeer ouderwetse analoge tape-delay. Zo speelt ze meerdere gitaarpartijen over elkaar heen en maakt ze haar eigen zang meerstemmig, door één partij op te nemen en daar weer andere overheen te zingen.

Van Esch’s interessante gitaarspel en akkoordenprogressies, in combinatie met haar aangename, warme stemgeluid, creëren een vol klinkend geheel, waarbij het de nummers geen moment aan sfeer en overtuigingskracht ontbreekt. Haar vocale creativiteit doet wat denken aan die van Regina Spektor in vroeger tijden. Er zijn plannen in de maak voor een volledig album van Mevrouw Tamara. Goed nieuws voor liefhebbers van intieme, sfeervolle en intelligent uitgewerkte liedjes.


Case Mayfield

Case Mayfield installeert zich in een hoekje van de huiskamer, gewapend met alleen een akoestische gitaar. Hij breekt het ijs direct met de omzittenden door grappend te vertellen over de gratis CD’s die hij heeft meegenomen dat ze overtollig waren en “het label ze anders zou verbranden.” Op het tafeltje voor hem stalt Mayfield een stapel beschreven blaadjes uit waaruit blijkt dat we worden getrakteerd op een (grotendeels) gloednieuwe set. Hij legt ietwat laconiek uit dat de liedjes die hij wil gaan spelen zo nieuw zijn dat hij de teksten nog niet allemaal uit zijn hoofd kent. Mayfield, wiens echte naam Kees Veerman is, is afkomstig uit Volendam. Hij heeft er nooit een geheim van gemaakt dat hij niet trots is om uit het dorp te komen dat vaak wordt geassocieerd met volkszangers als Jan Smit en Nick & Simon. 

De directe link met bovengenoemde volkszangers gaat dan ook niet op. Mayfield heeft in zijn muziek iets zitten dat bijna on-Nederlands te noemen is. Dit gaat verder dan het mooie Engels in zijn teksten is en de bezieling waarmee hij zijn liedjes brengt. Hij weet zijn nummers, zelfs in een kleine woonkamer met een handvol mensen, uit te bouwen van zachte, fragiele beginselen, naar bombastische climaxen, met niets meer dan volumewisselingen in stem en gitaar.

Met zijn soms theatrale manier van zingen brengt Mayfield liedjes die het ene moment romantisch, en het volgende moment naargeestig kunnen zijn, en naarmate zijn set vordert wordt dan ook duidelijk dat hij in zijn muziek eigenlijk twee standen lijkt te hebben: opgewekt of hartverscheurend. Dit laatste komt misschien het meest treffend naar voren in het liedje ‘You Sure Lost A Lot Of Weight’, dat Mayfield tegen het einde van de set speelt. Met uithalen die The Veils zanger Finn Andrews niet zouden misstaan, weet hij de aanwezigen zichtbaar te roeren.

Case Mayfield behoort absoluut tot Nederland’s meest veelbelovende singer-songwriters van het moment, en met vier platen in de afgelopen twee jaar misschien ook één van de meest hardwerkende. Wellicht een goede reden om de muzikale reputatie van Volendam eens te herzien.

Gezien: Mevrouw Tamara, Case Mayfield bij huiskamerconcert, woensdag 15 mei 2013.