Pim van de Werken interviewt zijn schizofrene alter-ego Jesus & the Christians

Helaas klikt het alleen goed met zichzelf zolang het over de hel gaat

Tekst: Pim van de Werken / Foto’s: Heidi de Gier ,

Ik had twee uur vrijgemaakt voor dit interview met mezelf. Helaas brak ik het gesprek ruim voor die tijd af. Het begon op zich nog wel veelbelovend.

Je solo-project heb je Jesus & the Christians genoemd en je EP heet The Pros And Cons Of Hell. Hoe gefrustreerd ben je over het christelijk geloof?
"Op de lijn Andries Knevel - Arie Boomsma - Franca Treur - Jan Siebelink - Maarten 't Hart - Jezus Christus zou ik mezelf aan de rechterkant plaatsen. Ik moest keihard janken na het zien van The Truman Show. Niet vanwege het kazige Hollywood-comedy-acteerwerk, maar op dat moment ontdekte ik dat de wereld waarin ik opgegroeide ook nep is.

Ik heb altijd al de neiging gehad om uit te zoomen. Gaan mensen in de bush in Afrika, die nooit van Jezus gehoord hebben, naar de hel? Gaan moslims naar de hel? En hoe weet je zeker dat een andere religie het niet bij het rechte eind heeft? Dat werk. Het moment dat ik het geloof los besloot te laten was een soort omgekeerd bekeringsmoment. Een opluchting. Geen angst meer voor de hel."

Waarom focus je zo op het onderwerp hel?
"Mijn reformatorische opvoeding heeft me gemaakt tot wie ik ben. Ik mag dan wel niet meer in God geloven, in mijn denken ben ik nog steeds een soort refo. Dingen zijn bij mij nog steeds vaak heel zwart/wit, hemel/hel. En ik kan slecht tegen niksigheid. Het grappige is dat die eigenschappen me een goede producer maken, ik heb overal een sterke mening over. Aan de andere kant is zo'n manier van denken niet echt handig als je een depressieve aanleg hebt.

Hoe ouder ik word, hoe erger ik het ga vinden dat er in Nederland kinderen bang gemaakt worden met een hel. Sterker nog: onze overheid betaalt vrolijk mee aan reformatorische scholen waar godsdienstwaanzin aan de orde van de dag is. Als we een godsdienstrepetitie hadden over - pak hem beet - de volkomen zieke theologie van de uitverkiezing (die gaat er vanuit dat de meeste mensen inclusief kerkgangers naar de hel gaan) was je antwoord alleen goed als je exact opschreef wat voorgekauwd werd."

Vind je jezelf dan geen schijnheilige eikel als je bij How To Throw A Christmas Party op het podium met een blije kop halleluja staat te zingen?
"Ik heb geen hekel aan het christelijk geloof, ik heb een hekel aan de uitwassen van het christelijk geloof. En dat zijn er nogal wat. Maar als ik moet kiezen tussen de kerstman met zijn vadsige Coca Cola-hoofd of Jezus, dan is dat niet zo moeilijk. Jezus kan het ook niet helpen dat er zoveel idioten zijn die zijn gedachtegoed naar de kloten helpen."

Wordt je nooit moe van jezelf met je meninkjes over alles?
"Ten eerste: als er 'je' achter 'wordt' staat eindigt dat woord niet met een t. Ten tweede: ja, ik zou af en toe graag een meningloze saaie lul zijn die zonder veel nadenken door het leven heenrolt."

Je hebt je EP zelf geproduceerd, gemixt en uitgebracht op je label Universehell Music en nu interview je jezelf ook nog eens. Is DIY een levensovertuiging voor je?
"Wat een achterlijke vraag. Je vraagt toch ook niet aan een loonslaaf of het zijn levensovertuiging is om het kutwerk te doen wat zijn baas hem opdraagt? Als je iets wilt - of dat nou geld is of aandacht - zijn er nou eenmaal dingen die moeten gebeuren."

Ben je aandachtsgeil?
"Alleen slechte artiesten zijn niet aandachtsgeil. Een goede interviewer is dat ook. Of dacht je soms dat Matthijs van Nieuwkerk en Jeroen Pauw alleen uit interesse in hun interviewslachtoffers elke dag met hun kop op tv gaan?"

Nou ja, ik zou niet zo nodig elke dag op tv hoeven.
"Prima, dan kap ik nu ermee. Ik heb geen zin om mijn tijd verder te verdoen met een middelmatige interviewer."

Maar ik wilde nog van alles vragen over 9-11 is Overrated, Copyright Kills Kids In Africa en dat liedje over de hond van Hitler!
"Laat dat maar over aan echte journalisten."