Derde kerstdag: zo’n dag dat veel mensen na de nodige familiebezoekjes George Michael, Mariah Carey en ‘Flappie’ spuugzat zijn. Wie ook geen trek heeft in de georganiseerde massanostalgie van de Top 2000 kan deze avond in EKKO terecht om de overtollige kerstkilo’s eraf te headbangen.

EKKO is inmiddels half gevuld als GOLD zijn opwachting maakt. GOLD is een nieuwe vijfkoppige band uit Rotterdam. Hun net verschenen debuutalbum Interbellum is geproduceerd door Willem Verbuyst, maar GOLD is allesbehalve een kloon van hun labelgenoten Vanderbuyst. De band speelt ruige gitaarrock, waarbij zangeres Milena Eva voor een poppy randje zorgt. De nummers zijn niet alleen opvallend catchy, maar lenen zich ook voor een lekker potje headbangen. Erg jammer is het daarom dat het geluid de eerste paar nummers van ondermaats niveau is, want aan de inzet van het vijftal ligt het niet. De band zet een puike rockshow neer en krijgt de eerste hoofden van het afwachtende publiek in beweging. GOLD gaan we in 2013 gegarandeerd nog tegenkomen.

Dan is het de beurt aan Cauldron, een Canadees heavy metaltrio dat rechtstreeks vanuit de vroege jaren ’80 geteleporteerd lijkt te zijn. De hoogtijdagen van de New Wave Of British Heavy Metal. Niet alleen wat betreft uiterlijk (spijkerjacks met patches, strakke broeken, witte tennisschoenen en kogelriemen) maar ook muzikaal haalt deze band zijn inspiratie bij bands als Iron Maiden, Angel Witch en Judas Priest. Toch timmert deze band pas sinds 2006 aan de weg, en ze lijken goed te profiteren van de retromania die er in de metalwereld gaande is. Een prima opwarmer, ook omdat de klassieke jaren ’80-metal veel raakvlakken vertoont met de headliner van vandaag. Een deel van het publiek weet de prestatie en inzet van de drie heren dan ook op waarde te schatten en beloont ze met een stevig portie headbangen en gebalde, zwaaiende vuisten.

EKKO is inmiddels goed gevuld als de hoofdact van de avond de planken betreedt. Vanderbuyst behoeft inmiddels geen introductie meer, want wie deze band de afgelopen maand, sinds het verschijnen van Flying Dutchmen, niet in een krant, tijdschrift of op tv heeft gezien, leefde vermoedelijk onder een steen. De livereputatie van de drie Tilburgers (meer dan tweehonderd optredens in twee jaar tijd) leverde hen de titel hardst werkende band van Nederland op. Op het podium is dit goed terug te zien, want de band is een geoliede machine die totaal nog geen tekenen van metaalmoeheid of slijtage vertoont. De spelvreugde en energie spat van het trio af, en de vonk slaat over naar het publiek dat de laatste schroom van zich afwerpt en de haren letterlijk losgooit.

Gezien het tempo waarin Vanderbuyst albums aflevert, kun je nauwelijks spreken van oude en nieuwe nummers. Nieuw werk als ‘Frivolous Franny’ en ‘The Butcher’s Knife’ worden afgewisseld met meezingers van de vorige plaat, waaronder ‘Into The Fire’ en ‘String of Beads’. De nummers worden in een moordend tempo over het naar adem happende publiek uitgestort. Gitarist Willem Verbuyst ontpopt zich bovendien meer en meer als een ouderwetse snarenvirtuoos en krijgt regelmatig de ruimte om vingervlugge en gierende solo’s neer te leggen, terwijl het zweet van zijn blote torso druipt.

Terecht is Vanderbuyst vorige week door de Volkskrant uitgeroepen tot een van de drie grootste muzikale talenten van 2012. De band maakt zijn vooruitgesnelde reputatie deze avond in EKKO meer dan waar en Vanderbuyst lijkt klaar te zijn om in 2013 de volgende grote stap te zetten.

Gezien: Vanderbuyst, Cauldron en GOLD @ EKKO, donderdag 27 december 2012