De cd-presentatie was amper drie weken geleden in de Spiegelbar van Tivoli, maar het balletje begint al aardig te rollen. Er staat een kleine tour op de planning, er wordt hard gewerkt aan een clip voor de single Hole in the Ground en ze hebben al vier radio-optredens achter de rug. Het meest opvallende optreden was voor Tros Muziekcafé.

Hoe was het om in een totaal andere setting op te treden?
Jelte: "Dat was echt fantastisch, heel iets anders dan waar we normaal komen. Opvallend was dat het publiek open stond voor onze muziek, er werd gewoon gedanst." Hiermee is de toon van het gesprek meteen gezet. Deze Most Unpleasant Men willen een zo groot mogelijk publiek bereiken, daarbij wordt niemand uitgezonderd.
Joram: "We hebben natuurlijk een bepaalde culturele bagage waarmee we een bepaalde groep aanspreken, maar we willen niemand daarbij uitsluiten. Het zou iedereen moeten kunnen aanspreken." 
Jelte: "Onze muziek wordt misschien gezien als indie, maar dat betekent niet dat anderen het niet leuk kunnen vinden. Ik vind het misschien wel leuker als ma Flodder en de Turkse snackbareigenaar geprikkeld worden door onze muziek."

Jullie houden er niet van om in een hokje te worden gestopt?
Jelte: "Ik word daar ziek van. Het is goed om je bewust in de markt te zetten, maar je bent toch een snobistische zak als je zou bedanken voor de eer om ergens te spelen?"
Joram: "Na afloop van ons optreden in het Tros Muziekcafé kwam er een man naar me toe die het juist geweldig vond dat we niet klinken als één bepaalde band uit het buitenland, of meegaan met één bepaalde muziekstroming, maar dat we vooral klinken als onszelf."

Betekent dit dat jullie nooit nee zeggen tegen een optreden?
Joram: "Zolang we maar niet gelieerd worden aan een partij."
Jelte: "Ik zou onze muziek niet onder een landmacht-reclame willen hebben. Met een reclame voor Tena Lady zou ik daarentegen geen problemen hebben."
Joram: "Maar je moet niet koste wat het kost stelling willen nemen."

Waarom heeft het eigenlijk zo lang geduurd voordat er een nieuwe plaat kwam?
Joram: "Het stomme is dat toen de eerste plaat uitkwam, we deze eigenlijk al snel zat waren en weer snel iets nieuws wilde opnemen. Maar er zijn altijd weer afleidingen."
Jelte: "De vorige plaat was erg breekbaar, dat maakte de optreden soms heel heftig en zwaar. Het repertoire was zo verstild en klein dat het af en toe best een opgave was." 
Joram: "We waren te zelfkritisch, we hadden last van onszelf."

Is deze plaat daarom ook meer up-tempo?
Jelte: "Zeker! Er mag tegenwoordig gedanst worden."

Er is veel aandacht voor jullie tweede plaat, betekent dit dat jullie agenda’s nu helemaal volgeboekt zijn?
Jelte: "Nee helaas niet. We vallen er nog een beetje tussenin; we zijn te klein voor het tafellaken en te groot voor het servet zeg maar."
Joram: "Er is altijd wel wat te doen. Naast de drie shows die we in februari hebben, zijn we de rest van de maand druk zat. We zijn een clip aan het maken, we gaan instore optredens doen en we spelen op de (lokale) radio. Verder werken we achter de schermen natuurlijk gewoon door aan wat er na februari moet gaan gebeuren. Misschien duiken we ook snel weer de studio in, want dat doen we graag."

Hoe werkt dat proces van schrijven bij jullie?
Jelte: "Er zijn eigenlijk vier scenario’s, maar over teksten is Joram de baas en over de arrangementen ben ik de baas. Als ik iets vast heb liggen dan mag daar niets meer aan veranderd worden." Joram knikt bevestigend.
Joram: "Wat ook bijzonder is bij deze plaat is dat we de nummers nog nooit live gespeeld hadden toen we ze opnamen. Bij het vorige album hadden we alles al eens live gespeeld, nu was het bij de try outs helemaal nieuw."

Hebben jullie al eens nagedacht over de stap naar het buitenland?
Jelte: "Absoluut! We zijn aan het kijken welke landen aan kunnen sluiten bij onze muziek. Waarschijnlijk in Scandinavië of Duitsland, maar dat wordt pas na de zomer."

En tot die tijd festivals?
Joram: "We hebben nog niks op de planning staan maar dat is wel het doel."
Jelte: "Het leukste zijn de gratis festivals, daar komt van alles op af. Mensen die genieten van muziek, maar die misschien geen geld hebben voor een kaartje. Mensen weten te raken met je muziek, dat is het belangrijkste."

Most Unpleasant Men had donderdag 17 januari 2013 hun album release in de Spiegelbar van Tivoli, Utrecht. Voor komende optredens en informatie kun je terecht bij hun website.