De openingsact Coilguns kwam speciaal over uit Zwitserland om El Camaro een muzikaal hart onder de riem te steken. De paranoïde sludge/grind/math van dit trio werd vol overgave gebracht aan slechts een handjevol mensen. Zonde, gezien de reistijd van de heren en het feit dat de drummer verreweg de strakste van de hele avond bleek te zijn.

Rene SG uit Amsterdam draait al een kleine tien jaar mee in het nationale punkcircuit, maar wist vanavond geen hoge ogen te gooien. Dit was deels debet aan het harde en slechte zaalgeluid, maar ook aan de gehaaste rommelpunk van dit trio. Visueel aantrekkelijk waren de spugende drummer en de aan Buzz Osbourne verwante bassist wel.

Waar de twee openingsacts met moeite de halve zaal wisten te vullen, stond de ACU voor aanvang van El Camaro bomvol. Dit sympathieke viertal heeft de laatste jaren hard gewerkt, wat zich heeft uitbetaald in populariteit. Naast een tour door de Verenigde Staten en het spelen op Speedfest is driekwart van de band ook nog eens verantwoordelijk voor de twee laatste videoclips van Peter Pan Speedrock, en verdiende daarmee het respect van de nationale speedrock-grootmacht zelf.

Waar de band mede faam door heeft gemaakt is haar trouwe fanschare, die bij iedere show uitgedost in kartonnen dozen de boel flink op stelten zetten. Misschien wilden de heren wat serieuzer genomen worden (moeilijk voor te stellen), maar het kartonnen leger bleef dit keer thuis. Waardoor er voor de toeschouwers niets anders over bleef dan ‘gewoon’ naar de band te kijken. Niet zo’n groot probleem, gezien de liters bier die zanger al schreeuwend over zijn hoofd leeggoot. Het geluid was erbarmelijk en hard, wat de fans niets deerde. Objectief beschouwd werd er naar een ondefinieerbare brij geluisterd. De toegift mislukte in stijl door een defecte gitaarversterker, maar dat mocht de pret niet drukken. Het werd nog een gezellige nacht in de ACU.