Ik speelde in een punkrockband en we namen een cd op. Die moest uitgebracht worden op een label natuurlijk, dus ik bedacht dat ik dat dan wel zelf zou doen. En daarmee was Snowstar Records geboren. Een naam die ik veel te snel verzonnen had en waar ik later nog wel een paar keer spijt van heb gekregen. Maar inmiddels is die naam zo verbonden aan alles wat het label geworden is, dat ik het weer mooi ben gaan vinden.

 

Een label is natuurlijk nog geen echt label met maar één release. Dus met de tweede release in 2004, van een bevriende punkrockband uit dezelfde scene, telt Snowstar Records pas echt.

 

Die beginjaren waren echt een soort ontdekking van hoe we met een kleine scene van bandjes elkaar konden helpen. Echt die punkrock-attitude; Doing It Together. Zo deden we in 2005 een ‘Snowstar Records tour’ met vier bands van het label door een stuk of tien steden in Nederland, en zelfs Duitsland. Met in elke stad ook een lokale band als opener. Zo stonden we in Utrecht met Kensington, die ik toen voor het eerst live zag. Achteraf gezien een essentieel moment in de Snowstar-geschiedenis.

2006: Snowstar Records Studio
In die eerste jaren was er ook nog een Snowstar Studio, waar ik samen met een vriend – Erik - bands opnam. Alles wat bands betaalden, stopten we weer in de studio. Ik denk dat 2006 ongeveer het jaar is geweest dat ik hiermee gestopt ben. Ik vond het super leuk en interessant, maar ik was verhuisd en het studiowerk trok me ook niet per se. Ik was een beetje aan het ontdekken wat mijn rol binnen dat hele muziekding nou was. Wel mooi: de studio heet nu Erock studio, staat in Panningen en heeft nog een mooie Snowstar muurschildering. En de studio is ook nog steeds actief: het laatste album van Antillectual is er bijvoorbeeld nog opgenomen.
 

2008: fulltime Snowstar Records
Dit is het jaar dat ik afgestudeerd ben en me dus ook echt full time met muziek bezig kon gaan houden. Daarnaast natuurlijk het vijfjarig jubileum, dat met een schandalig mooi feest in dB’s Utrecht en vijf nieuwe releases (waaronder Kensington) gevierd werd.
 

2009: de eerste compilatie en de eerste 7”
Om onze vijftiende release te vieren brengen we een gratis compilatie cd uit met nieuwe tracks van alle artiesten van het label, plus een aantal aanverwanten. Er staan singer-songwriters uit Engeland, Frankrijk en Duitsland op, waar we tours mee gedaan hadden, maar ook de eerste track die ooit is uitgebracht van SKIP&DIE. Met de release van Sur La Route van The Subhuman is ook de eerste 7” van Snowstar Records een feit.
 

2010: I am Oak
2010 is het jaar van I am Oak. Debuutalbum On Claws komt uit, de band speelt in DWDD en het lied ‘On Trees and Birds and Fire’ wordt een indie-hit. Er zijn ontelbaar veel YouTube-filmpjes die het lied gebruiken, coveren, en het zit zelfs in een aantal soundtracks. Mensen als Nico Dijkshoorn en Carice van Houten schreeuwen van de daken dat ze fan zijn en het album staat in vele jaarlijstjes. Naast dit absolute hoogtepunt waren er ook een aantal mooie labelnights zoals die in de Vorstin in Hilversum.
 

2011: 3voor12 Award
Het jaar begint meteen goed met maar liefst vier acts (I am Oak, The Secret Love Parade, Bart van der Lee en Kensington) op het Noorderslag festival in Groningen.
Het nieuwe album van I am Oak, Oasem, wint de 3voor12 Award. Ik ben op het moment van de uitreiking met de band in Duitsland voor shows op Berlin Music Week en Popkomm, en we hadden het oprecht niet verwacht. Een fantastische verrassing die we goed gevierd hebben. Oasem is ook nu nog steeds een prachtig album, en echt een die je van a-tot-z, met tekstvel erbij moet luisteren, lezen en ervaren. Toen ik laatst een nieuwe platenspeler heb gekocht was dat de eerste die ik er op legde. Het is een reis, een trip, en dat had de 3voor12 Award-jury goed begrepen. Ik krijg er nog steeds kippenvel van.
 

2013: 10 Year Anniversary
En dan is het ineens tien jaar later en kijk ik terug op een label met een catalogus vol mooie muziek en herinneringen. Dat moet gevierd worden en dat doen we op 13 december in Tivoli Oudegracht. Wat niet iedereen weet is dat ik vlak daarvoor ook nog eens dertig word. Een dubbel verjaardagsfeest dus. En er wordt flink uitgepakt. Er spelen natuurlijk bands, maar nog veel meer dan dat. Er is de eerste Utrechtse editie van de Onafhankelijke Platenmarkt in de Spiegelbar, er doen bands akoestische sessies in de rookruimte, er zijn luistersessies van een nieuwe release in een verborgen ruimte, we doen expo’s, er is een afterparty, het gaat echt heel erg de moeite worden om te komen kijken.