In november 2012 komt Case Mayfield in Poppodium de Kelder spelen. Twee dagen voordat het optreden plaatsvindt, krijgt programmeur Robert Koole het bericht dat twee bandleden per direct zijn opgestapt waarmee de band incompleet is en niet kan komen. Omdat er al veel kaarten verkocht zijn en Koole het Amersfoortse publiek niet wil teleurstellen, bedenkt hij dat het mooi is als Mayfield in intieme setting een set in zijn eentje speelt. “Livemuziek kan veel meer zijn dan een podium, boxjes en lampen. Op een kleine locatie zit je dichter op de muzikant. Dat maakt het kwetsbaar”, vertelt hij.
Drijvende locatie
Koole legt contact met Laurens Olieman, eigenaar van De Inspiratieboot, een schip dat om de hoek van De Kelder op de Eem ligt, waarop regelmatig evenementen plaatsvinden als trouwerijen. Olieman is meteen enthousiast en het eerste concert van De Kelder op De Inspiratieboot is een feit. Nu, een half jaar later, is een reeks optredens geprogrammeerd op deze drijvende locatie. Eind maart speelde Broeder Dieleman er, 10 april staat Ben Caplan geprogrammeerd. 3voor12/Utrecht was bij het tweede concert in de serie van Lucky Fonz III om de sfeer te proeven en vast te leggen.
Vanbuiten ziet het er al prachtig uit. De ruim honderd jaar oude Klipper heeft lampjes boven het dek en een trots wapperende banner van Poppodium de Kelder. Bij binnenkomst is het even persen om langs elkaar te komen om de jassen op te hangen en een biertje te bestellen. We zijn nu eenmaal op een boot; het plafond is laag, tussen de patrijspoorten hangen reddingsvesten aan de muur. Olieman kondigt trots Lucky Fonz III aan die begint te vertellen dat hij net als het publiek een mens is, met sch welteverstaan, waamee hij wil zeggen dat er vragen gesteld mogen worden. “Dit is een try-out, dus ik probeer maar wat.” En daarmee is de sfeer gezet.
Bootvluchtelingen en een vlek in het tafelkleed
Lucky Fonz III associeert zich een slag in de rondte, past zijn setlist ter plekke aan, laat zijn mondharmonica vallen en vertelt waar zijn liedjes over gaan. Bootvluchtelingen, vogels die niet uit eieren komen, Afrikaanse dichters en een vlek in een tafelkleed worden verpakt in vol overgave gezongen liedjes. Hij speelt zijn nummers afwisselend op gitaar en piano. Het valt op dat hij achter zijn piano meer muzikant wordt; hij is geconcentreerder en tovert in zijn korte liedjes muzikale intermezootjes tevoorschijn die aantonen dat hij goed kan pianospelen. Achter de gitaar is hij bewegelijker; hij wiegt zijn heupen, trekt gekke bekken die gespeeld lijken en kondigt solo’s aan die eigenlijk geen solo zijn.
Het publiek zit bovenop hem en geniet zichtbaar. Er wordt meegezongen, tegen elkaar aangekropen en er worden inderdaad vragen gesteld. Na twee uur spelen besluit Lucky Fonz met de opmerking dat dit een ‘goede vibes try-out’ was en dat zijn publiek het neusje van de zalm is. Eigenaar Olieman straalt achter zijn bar. “Ik krijg mensen op mijn boot die hier anders nooit zouden komen en ik hoor zelf muziek waarvan ik niet wist dat het bestond. Goed voor mijn boot. Goed voor De Kelder en goed voor mijzelf dus.” Ook Lucky Fonz III is achteraf enthousiast. “Ik kom hier tot mijn recht, ik spreek de mensen echt en zij kunnen mij hartstikke goed zien en horen. Inspirerende boot hoor.” Olieman vertelt dat hij het liefst het hele jaar door deze concerten op zijn boot zou willen hebben. Met twee mooie optredens van Broeder Dieleman en Lucky Fonz III achter de rug, komende week nog een (uitverkocht) optreden van Ben Caplan in het verschiet en begin mei Ken Stringfellow en Eva Auad, klinkt dat als een heel aantrekkelijk idee.
Gezien: Lucky Fonz III, vrijdag 5 april 2013 @ De Inspiratieboot i.s.m. Poppodium De Kelder, Amersfoort