Vanaf donderdag 24 november staat Utrecht vier dagen lang in het teken van het festival Le Guess Who?, dat dit jaar zijn vijfde editie beleeft. Na begonnen te zijn met uitsluitend Canadese artiesten, is het festival inmiddels verbreed naar alle vormen van popmuziek die maar enigszins avontuurlijk, authentiek en urgent zijn. Om alvast in de stemming te komen, organiseert het festival de laatste jaren ook een warm-up party. Deze keer vindt die plaats in EKKO.

Op het affiche van de party staan twee bands uit Austin, Texas: Pure X en Sleep ∞ Over. Beide bands hebben eerder dit jaar debuutalbums uitgebracht die door de toonaangevende internationale blogs positief zijn ontvangen. Dat ze nu samen op tournee zijn, is geen toeval. Verschillende bandleden delen een huis in Austin en live spelen ze ook vaak met elkaar mee.

Het album van Pure X (ook te horen op de Le Guess Who?-luisterpaal) bevat trage, psychedelische lo-fi en heeft - mede door de aan Kurt Vile verwante zang van Nate Grace - iets opgewekts. Het soort muziek dat niet misstaat bij een mooie nazomeravond in het park met wat biertjes, wijn en goed gezelschap. De nummers hebben titels van één of maximaal twee woorden (zoals ‘Heavy Air’, ‘Dream Over’ en ‘Easy’) en dragen zo bij aan de lome sfeer dat het album uitstraalt.

Live speelt de band nog trager dan op het album. Drummer Austin Youngblood past zich helemaal aan het tempo aan: spelend met de ogen dicht en met als enige fysieke activiteit een zacht drumpatroon dat hij het hele nummer aanhoudt. Nate Grace heeft een batterij knoppen en pedalen voor hem staan, waarmee hij de galm en reverb van het album nog sterker aanzet. De dominante geluiden van de gitaar zorgen er echter voor dat de melodieën van de nummers en het swingende basspel van Jesse Jenkins enigszins verloren gaan. De nummers verworden meer tot een lome, psychedelische trip. Minder afwisselend, wel bezwerend.

Na een korte pauze is het de beurt aan Sleep ∞ Over, het eenpersoons-project van Stefanie Franciotti. Haar debuutalbum Forever is net een maand uit. De nummers daarop neigen naar dreampop, maar zouden door het tempo ook niet misstaan op een soundtrack. Live speelt ze de nummers met een vierkoppige band, waarbij we tussen de bandleden ook bassist Jesse Jenkinks en drummer Austin Younblood van Pure X ontwaren. Youngblood gebruikt nu ook een floortom. Blijkbaar vraagt dit meer concentratie van hem, want hij komt ineens een stuk actiever over.

Net als Pure X maakt ook Sleep ∞ Over op het podium nog meer gebruik van echo en effecten dan op het album. De gitariste gebruikt hetzelfde pedalensetje als Pure X’ Nate Grace. Om de parallel met film in stand te houden: een soort Twin Peaks-soundtrack op acid. Ook de stem van Franciotti, die op Forever herinneringen oproept aan Elizabeth Fraser van de Cocteau Twins, verdwijnt in de galm. Op zich is daar niks mis mee, maar als de melodie naar de achtergrond verdwijnt, is enige dynamiek wel gewenst. En dat is precies waar het aan ontbreekt: de toegevoegde waarde van vijf bandleden wordt te weinig benut. Een optreden van iets meer dan een half uur is dan ook net genoeg om de aandacht niet te laten verslappen.

Het is misschien toeval maar Pure X en Sleep ∞ Over lijken hun onderlinge verbintenis te versterken door op het podium meer echo en galm toe te voegen dan op hun albums. Pure X wist daarbij, in de circa 30 minuten die beide bands speelden, beter de aandacht vast te houden dan Sleep ∞ Over. Desalniettemin doet de warm-up party precies wat die moet doen: de nieuwsgierigheid prikkelen naar alles wat bij Le Guess Who? te zien is. En het wachten daarop iets verzachten.

Gezien: Le Guess Who? Warm-up party met Pure X en Sleep ∞ Over, vrijdag 18 november 2011 @ EKKO, Utrecht

Volg de verslaggeving van Le Guess Who? op de festivalsite van 3VOOR12 en luister je alvast in op de speciale Le Guess Who?-Luisterpaal