Het festival vindt plaats aan de Eemlaan in Amersfoort, een bijzondere locatie tussen een oude Zeepfabriek die normaal fungeert als kunstenaarsatelier en poppodium de Kelder. Er is bier, Hollandse goulashschotel, kunst aan de muur om over na te denken en drie kappers die je een jaren ’50-kapsel aanmeten. Er is zelfs een schuur genaamd dixieland (omdat het toilet de ingang is) waar de hele dag plaatjes worden gedraaid. Spontaniteit en originaliteit maken Per Expressie tot wat het nu is: een jongerenplatform waar creativiteit voorop staat.
A Polaroid View
A Polaroid View is misschien wel het oogappeltje van het PE-Festival. Deze indierockband was al 3FM Serious Talent, stond in uitverkochte zalen in Nederland, Duitsland en België als voorprogramma van The Naked and Famous en staat in januari op Noorderslag. Het duurt dan ook niet lang voordat deze vierkoppige band de zaal met zich mee krijgt. Vooral het bekende uptempo nummer Undercover Martyn doet het goed. A Polaroid View is vrolijk, energiek en toegankelijk. Een band om in de gaten te houden.
50 Grams of Violence
Met deze band staat een stukje PE-geschiedenis op de planken. Deze hardcore rockers spelen stevige beats in de lijn van Guns N’ Roses en Deep Purple. Waldo Volmer doet het rauwe zangwerk en wordt af en toe bijgestaan door de sterke stem van gitarist Sander van der Hoorn. Het is nog vroeg in de middag, maar toch lukt het hen om contact te maken met de kleine club mensen voor het podium, hen in beweging te krijgen en de sfeer hoog te houden.
Bloemhof
Deze blues/electro-formatie beleeft zijn eerste optreden. Op het eerste gezicht lijkt het een stelletje vage vrienden die op een dag besloten om wat noten te slaan. Maar dat verandert als ze beginnen te spelen. De fragiel uitziende frontman haalt een krachtige stem waar je u tegen zegt uit de donkere krochten van zijn keel. En op dat moment lijkt alles te kloppen. De ietwat sullige gitarist en de oude knaap achter de saxofoon brengen een overtuigende sound met invloeden van blueshelden als Ray Charles en Eric Clapton. Aan de andere kant van de microfoon wordt dat ook opgemerkt. Alhoewel een kleine club mensen aanwezig is tijdens hun optreden, is het applaus is er niet minder om.
Stampot
Dit Amersfoortse coverduo (Willem Wits en Marnix Dorrestein) droeg voorheen de namen Like Herring, Ciao Lucifer, Let’s Go To Berlin, Metro Mortale, The Zoo en Fubroz maar blijft nu steken op de naam Stampot. Ze draaien al een tijdje mee in de regionale scene en dat is te merken. Ze zijn zo op elkaar gefinetuned, dat ze moeiteloos schakelen tussen nummers van de Beatles naar Lady Gaga en van Prince naar de Backstreet Boys. Hun enthousiasme werkt besmettelijk en ze krijgen al gauw het hele publiek met hun sneakers van de vloer. Perfect als afsluiter van het festival en een zeer goede start voor de afterparty in de Kelder.
Voor de bandjes die niet de middelen of de ruimte hebben om hun ambitie tot een hoger plan te brengen, heeft Per Expressie vanaf 2012 ook een oplossing. De Bandbunker. Deze bunker bestaat uit twee oefenruimtes en een opnamestudio waar regionale muzikanten kunnen repeteren en opnemen tegen een fijne prijs. Een veelbelovende stap voor de volgende lichting regionale creatievelingen!
Gezien: 10 jaar Boembarie festival met o.a. A Polaroid View, 50 Grams of Violence, Bloemhof en Stampot, zaterdag 10 december 2011 @ Eemlaan, Amersfoort