In tegenstelling tot de muziek van bijvoorbeeld die andere oudgediende band, Front 242, is de muziek van Nitzer Ebb minimalistisch en met weinig melodie: een soms schreeuwerige zang op een eenvoudige synth/baslijn en beat. Dat betekent echter niet dat de muziek minder dansbaar is. Nitzer Ebb zette zondag Tivoli volledig op zijn kop; zowel oude als nieuwe nummers van de meest recente plaat Industrial Complex kwamen voorbij in een pompende show.
Zanger Douglas McCarthy, het hele concert in pak en pilotenbril, flirt, danst, schreeuwt, marcheert en zweept het publiek op met de energie van een twintigjarige. Hoewel hij tussendoor niet veel zegt, weet hij uitstekend contact te leggen met het publiek. Percussionist Vaughn 'Bon' Harris staat al net zo enthousiast te springen en hier en daar mee te zingen. De drums gaan hard en strak; drummer Jason Payne staat militaristisch rechtop en staart strak vooruit terwijl hij zijn drumstokken naar beneden laat gaan. Het publiek in Tivoli danst en springt en schreeuwt enthousiast mee met McCarthy en is al net zo onvermoeibaar.
Oude hits als 'Control I’m Here' en 'Lightning Man' worden afgewisseld met nieuwe nummers als 'Payroll' en 'Once You Say'. De vaart zit er goed in en er is geen seconde om even te rusten of stil te staan. Na een uur keihard dansen is het concert helaas voorbij en kan het publiek even afkoelen voordat Killing Joke begint.
Nitzer Ebbs jaren tachtig roots blijven het hele concert duidelijk hoorbaar in alle nummers, en ook in de show zelf zit eigenlijk geen vernieuwing. Maar goed, why change a winning recipe? Stiekem is dat gewoon erg lekker.
Gezien: Nitzer Ebb tijdens Summer Darkness, zondag 31 juli 2011 @ Tivoli Oudegracht, Utrecht