Killing Joke op Summer Darkness. Het was een fantastische afsluiter, een erg goede keuze van de programmeurs (wat wil je, één van de grondleggers van de gothic rock), ouderwets goed, veel te kort en ga zo maar door met de clichés. Het punt is: het is allemaal waar. Het was een fantastisch optreden van deze oudgedienden. Hoogtepunt na hoogtepunt volgde voor het enthousiaste publiek, dat alle nummers woord voor woord leek te kennen en dan ook uit volle borst meezong.
Killing Joke is een band met een verleden. De vroegere bandleden begonnen eind jaren zeventig met spelen in hun woonplaats Londen. De band heeft meerdere bezettingswisselingen gehad, maar speelt sinds een aantal jaren weer in de oorspronkelijke bezetting met zanger/entertainer Jaz Coleman, gitarist Geordie Walker, bassist Youth en drummer Paul Ferguson. Aangevuld door toetsenist Reza Udhin. De band lijkt er vandaag erg veel zin in te hebben en begint even na negenen met spelen. Een set met vooral nummers van de debuutplaat Killing Joke en het nieuwste album Absolute Dissent volgt.
Om het publiek goed op te warmen, beginnen Coleman en consorten met 'Requiem'. Een nummer dat goed wordt opgepikt door het publiek dat inmiddels is veranderd in een kolkende meezingende massa. Hierna speelt de band meteen hun bekendste nummer, 'Love Like Blood', waarmee de toon is gezet. Het volgende hoogtepunt volgt met het nummer 'Wardance', afkomstig van het debuutalbum. Het publiek volgt de instructies van het nummer op, getuige de ware oorlogsdans voorin de zaal. Hierna is het tijd voor de laatste single, 'European Super State'. Killing Joke speelt sowieso vrij veel van de laatste cd uit 2010 'Absolute Dissent'. Naast voorgaand nummer valt ook 'The Great Cull' erg in de smaak. Hoewel het optreden niet bepaald rustig begint, wordt de muziek alleen maar harder naarmate het optreden verstrijkt. 'Asteroid' van 'Killing Joke 2003' is hier een goed voorbeeld van. Ook klinkt de muziek live een stuk voller dan op cd, iets wat het optreden goed doet.
Ondertussen zweept Jaz Coleman het publiek op met zijn rare fratsen en gekke bekken. Met zijn overall aan loopt hij als een lugubere tuinman het podium over. Ondertussen kijkt hij meerdere keren wild het publiek in om een reactie uit te roepen, die hij gegarandeerd krijgt. Maar deze man heeft ook nog wat zinnigs te melden. Veel nummers leidt hij in met een intro over een actuele gebeurtenis. Zo heeft 'Depthcharge' betrekking op BP en gaat 'The Great Cull' over het onvermijdelijke krimpen van de wereldpopulatie. Deze diepgaande teksten typeren de band. De smaak te pakken? Bekijk dan de documentaire die binnenkort over Killing Joke uitkomt met de sprekende titel 'The Death and Resurrection Show'.
Gezien: Killing Joke tijdens Summer Darkness, zondag 31 juli 2011 @ Tivoli Oudegracht, Utrecht