Colin Benders alias Kyteman is 2010 vruchtbaar begonnen. In opdracht van de gemeente Utrecht maakte hij een ode aan zijn thuisstad. Het is een stuk van dik zes minuten, waar hij in alle stilte aan werkte. Maandag werd het stuk gepresenteerd op de nieuwjaarsreceptie van de gemeente. “Ik heb het tot nu toe niet naar buiten gebracht, omdat ik er rustig aan wilde werken”, zegt Benders. “Het moest iets heel anders worden dan het hiphopgeweld. Ik heb ouderwets nootjes op papier geschreven. Dat heb ik mijn hele leven gedaan, maar de laatste jaren heeft dat stil gestaan. Dankzij de heren van In A Cabin With… dacht ik: oh ja, dat kan ik!”

Het stuk klinkt totaal anders (namelijk klassieker) dan wat we het afgelopen jaar hoorden, maar Benders maakte gebruik van muzikanten uit zijn collectief. “Ze moesten ineens op een heel andere manier spelen, dat was een mooie uitdaging. Je hoort ook een klavecimbel. Dat is Erwin Wierstra, een oud klasgenootje van me. Hij is balletpianist.” Benders had in eerste instantie drie weken de tijd om het stuk te schrijven. “Maar op een gegeven moment werd de deadline vervroegd en had ik nog maar een week. En in die week had ik eigenlijk maar twee dagen en een paar uurtjes tijd. Maar ik ben tevreden over het resultaat, en de gemeente ook.”

Het stuk begint als een zwierig Mozart-werk en heeft sowieso een wat romantisch karakter. Benders liet zich dan ook niet inspireren door Utrechtse probleemwijken of het braakliggende stationsgebied. “Ik voel me thuis in Utrecht. Voor geen goud zou ik willen verhuizen. Ik doe alles te voet, en loop regelmatig door de stad te slenteren. Maar het meest trekt Utrecht me door de mensen die ik er om me heen heb.” De kleinschaligheid van Utrecht spreekt Benders aan. “Utrecht loopt een paar stappen achter op steden als Amsterdam en Rotterdam, maar dat heeft als voordeel dat het nog niet uit ontwikkeld is. We kunnen het LEGO-gevoel hier nog even vasthouden.”