Summer Darkness 2010 zit er bijna op, en dus is het tijd om de laatste troefkaart uit te spelen. Een van de toegevoegde waardes van het festival is dat er altijd geprobeerd wordt om een of meerdere grondleggers van de diverse genres binnen de gothic-scene op het podium te krijgen. In het verleden stonden Bauhaus en Front 242 al op de Utrechtse planken en dit jaar werd Brendan Perry (ex-Dead Can Dance) naar de Domstad gehaald.
Naast deze Australische sombermans wisten de SD-programmeurs ook Deutsch Amerikanische Freundschaft (DAF) te strikken. Tussen 1981 en 1982 brachten deze EBM-pioniers de heilige drie-eenheid Alles Ist Gut, Gold Und Liebe en Für Immer uit, waarop alle mogelijkheden van de combinatie zang/sequencer/drums werden verkend. Hun vernieuwende mix van minimalistische synthipop, nihilistische teksten en (zwaar bekritiseerde) flirt met de 'Körperkultur' bleek uiteindelijk een grote inspiratiebron te zijn voor genres als house, techno en vooral EBM.
Vorig jaar besloot DAF weer te gaan toeren, en SD was er als de kippen bij om het duo op zijn posters te krijgen. Een volgepakt Tivoli is het resultaat, en het massaal toegestroomde publiek is reuze benieuwd hoe de mannen uit Düsseldorf het er vanaf zullen brengen. Als het gordijn opengaat, betreden de goed geconserveerde Robert Görl (drums) en Gabi Delgado-Lopez (zang) het podium, en starten met 'Verschwende Deine Jugend' van het album Gold Und Liebe (1981). Het blijkt de voorbode te zijn van hetgeen ons het komende anderhalf uur te wachten staat. Robert drumt, de cd-speler braakt een simpele sequencerlijn uit en Gabi schreeuwt zijn maatschappijkritische statements de zaal in. Geen visuals, geen improvisaties of alternatieve versies. Slechts het borsthaar van Gabi en de tientallen flesjes water die hij beurteling over zichzelf en het publiek uitkiepert, dienen deze avond als toegevoegde waarde.
Het feit dat hun allergrootste hit 'Der Mussolini' als derde nummer voorbij komt doet het ergste vermoeden, want daarna kan het toch alleen maar slechter worden? Gelukkig valt dat wel mee, maar DAF weet eigenlijk alleen maar te imponeren bij de betere dansnummers ('Alle Gegen Alle') en wanneer er afgeweken wordt van het knellende 'Der Mussolini'-sjabloon ('Sato Sato', 'Nachtarbeit'). Het is wel goed om te zien dat Gabi en Robert oprecht veel plezier beleven aan hun comeback. Het publiek wordt uitgebreid bedankt voor zijn enthousiasme, en krijgt tot drie maal toe een toegift: het homo-erotische kinderliedje 'Der Rauber Und Der Prinz', het fenomenale 'Kebabträume' en de perfecte afsluiter van SD 2010, 'Alles Ist Gut'.
En zo komt alles toch nog op zijn pootjes terecht. Na de show bedanken organisatoren Cybercase en Sytse Wils het publiek, de organisatie, de vrijwilligers en elkaar voor een geslaagd festival, en geven zij het startsein voor een knallende afterparty. Volgend jaar is er weer een nieuwe editie en misschien zien we DAF dan ook wel weer terug. Hopelijk met wat nieuw materiaal, een gevarieerde setlist en een iets minder Spartaans ogende show.
Gezien: Deutsch Amerikanische Freundschaft (DAF), zondag 15 augustus 2010 @ Tivoli Oudegracht