De zaterdag is traditioneel de drukste dag van het Summer Darkness festival. Overal worden concerten en evenementen georganiseerd, en Gothic-liefhebbers doorkruisen in grote getale de Utrechtse binnenstad om maar zo min mogelijk van het programma te missen. Vooral bij Tivoli Oudegracht is het een komen en gaan, en draaien technici en barpersoneel overuren om alles op tijd in gereedheid te krijgen. Want terwijl de leden van Faith And The Muse buiten nog uit staan te hijgen van hun optreden, wordt binnen de zaal alweer in gereedheid gebracht voor Nederlands bekendste gothic-band, Clan of Xymox.

Clan of Xymox is al meer dan een kwart eeuw een begrip in de Gothic-scene. Hun eerste twee albums verschenen op het prestigieuze 4AD-label, en werden zowel nationaal als internationaal zeer positief ontvangen. Inmiddels ligt hun negende album ('In Love We Trust') in de winkels, en staan ze voor de derde keer op Summer Darkness. En ook deze keer worden de in stemmig zwart gehulde fans niet teleurgesteld.

Als de band het podium betreedt valt op dat gitarist Mario Usai er dit keer niet bij is. Geen nood, want ook met zijn drieën (naast oprichter Ronny Moorings ook Mojca Zugna op bas en Yvonne De Ray op keyboards) weet COX de klus prima te klaren. Er wordt geopend met het prachtige 'Stranger' van de titelloze debuut-cd (1985), en vervolgens wordt de goedgevulde zaal getrakteerd op een weloverwogen mix van elegante waverock, donkere electropop en stuwende darkwave. Opvalend daarbij is, dat nieuwe nummers als 'Emily' en 'Love Got Lost' moeiteloos kunnen wedijveren met COX-klassiekers uit het verre verleden.

Het is duidelijk waar Moorings de mosterd vandaan heeft gehaald, want in ieder nummer weerklinkt wel een echo van de bands die hem beïnvloed hebben. Soms liggen deze invloeden er wel heel dik bovenop, zoals bij 'This World' ('People are People' van Depeche Mode) en vooral ‘Jasmine and Rose’ (hoor ik daar Andrew Eldritch?). Gelukkig zijn deze nummers zo sterk, dat je hem met liefde dit epigonisme vergeeft.

Na een overbodige cover van David Bowie's 'Heroes' gaat het tempo van de electrobeat een tandje omhoog, en blijkt de zorgvuldige set-opbouw het gewenste effect te sorteren. Met het supertrio 'Farewell', 'Weak in the Knees' en 'No Tomorrow' weet de band de zaal flink aan het dansen te krijgen, en dwingt daarmee een welverdiende toegift af. Deze is uiteraard gereserveerd voor hun grootste hits, 'Louise' en natuurlijk 'A Day', de single waar het in 1985 allemaal mee begon.

Zo is de cirkel weer rond, en heeft Clan of Xymox bewezen dat zij nog volop meetelt in het Gothic-wereldje. En terwijl de bezoekers tevreden de uitgang opzoeken, staan de bontgekleurde fans van Grendel buiten al te popelen om het estafette-stokje van hen over te nemen. Summer Darkness 2010 ligt op ramkoers!

Gezien: Clan of Xymox, zaterdag 14 augustus 2010 @ Tivoli Oudegracht