Begin mei zette de Utrechtse band Sanchez, The Devil & The Hierophant hun debuutalbum Neon Skeleton gratis op internet. Met een mix van post-metal, hardcore en folk brengt de band een stevige en experimentele plaat. De Utrechters zullen vanavond in dB’s de support verzorgen van de Zweedse band Alarma Man. De bijna halfvolle zaal wacht geduldig af hoe beide bands het er live vanaf gaan brengen.

De vijf bandleden van Sanchez komen treuzelend het podium op. Na wat heen en weer kijken wordt het eerste nummer ingezet. Hiermee zet de band gelijk de toon voor de rest van de show. De nummers zijn lang en worden gekenmerkt door veel instrumentale stukken. Variërend worden deze stukken goed uitgebalanceerd, waarbij rustig tokkelende, bijna zwevende partijen afgewisseld worden met exploderende partijen waarin alle registers worden opengetrokken. Vooral bij de eerste twee nummers is het publiek nieuwsgierig naar wat er komen gaat.

Maar in het midden van de set wordt deze muzikale formule minder interessant. De instrumentale stukken worden al snel te eentonig. Het gevolg daarvan is dat de luisteraar van de nummers afglijdt. Door plotselinge uitbarstingen van zang- en gitaargeweld wordt het publiek weer wakker geschud. De nummers worden hierdoor al snel erg langdurig en kleurloos. Voor een gedeelte heeft dit te maken met het geluid in de zaal. Er is weinig dynamiek te horen, omdat het geluid als een muur op je af komt. Dat is jammer, want de band speelt goed. Drummer Elroy speelt strak en trekt de rest van de band hierin mee. De bandleden voelen elkaar goed aan en spelen goed geoefend door de show heen.

Er is alleen een groot deel waar Sanchez het laat liggen en dat is de interactie met het publiek, want die is er niet of nauwelijks. De bandleden zijn vooral bezig met hun eigen instrument en staan op een eiland. Vanaf daar werpen ze af en toe een blik in de zaal. Daar blijft het dan ook bij. Daarmee wordt er een gat gecreëerd tussen de band en het publiek. Zanger Miguel houdt zich op de achtergrond bij de instrumentale stukken, waardoor er weinig gebeurt op het podium. Het publiek wordt niet opgezweept en de band krijgt dan ook geen positieve energie terug. Sanchez heeft zeker potentie, maar dat brengen ze op het podium nog niet.

De hoofdact Alarma Man is stevig in balans. De show wordt routineus ingezet en de band moet even wakker worden. Als dat eenmaal gebeurd is komt het optreden goed los en speelt de band hard, strak en energiek. De nieuwe en oude nummers  gaan goed samen en de Zweedse band weet het publiek geïnteresseerd te houden. Maar niet meer dan dat, het publiek krijgt weinig aandacht en wordt nauwelijks betrokken bij de muziek. Dit houdt beide bands op een voldoende, want ze missen een aantal ingrediënten om echt te overtuigen op het podium.

Gezien: Alarma Man + Sanchez, The Devil & The Hierophant, donderdag 12 augustus 2010 @ dB’s

Te zien: Sanchez, The Devil & The Hierophant album-presentatie + Artificial Audio, vrijdag 27 augustus 2010 @ACU