Rauweekender dag 3: punk, funk en een lesje pure groove

Non-stop dansen en wachten op LaLaLand

Tekst: Arne Coomans / Foto's: Martien Janssen / Video: Pim Brassien ,

Niet iedereen loopt er even fris bij. Sommige bezoekers hebben nog de wallen van de voorgaande avond van de Rauweekender onder de ogen. Anderen zijn nog niet bijgekomen van de Superrauweditie, ook een dag eerder in de Melkweg. Joost van Bellen zelf heeft er in ieder geval voor gezorgd dat hij er goed uit ziet en warmt niet alleen het publiek, maar ook de crew op.

Non-stop dansen en wachten op LaLaLand

Niet iedereen loopt er even fris bij. Sommige bezoekers hebben nog de wallen van de voorgaande avond van de Rauweekender onder de ogen. Anderen zijn nog niet bijgekomen van de Superrauweditie, ook een dag eerder in de Melkweg. Joost van Bellen zelf heeft er in ieder geval voor gezorgd dat hij er goed uit ziet en warmt niet alleen het publiek, maar ook de crew op. Zoals we van Joost kennen klinkt de muziek dansbaar, maar hij bewaart nog voldoende energie voor later op de avond.

Ietwat vroeg neemt de Vlaamse band Goose zijn plaats in op het podium. Met lekkere electropunk pakken ze de zaal bij de lurven en er ontstaat een machtig meedansende menigte. Met nummers die iedereen kent wordt de zaal eraan herinnert dat deze sympathieke Belgen een paar befaamde feestnummers op hun naam hebben staan.

Gewapend met zijn laptop kruipt Fransman Strip Steve de dj-booth in. Deze jong ogende dj uit de stallen van Boys Noize laat een flinke lading electronoize over het publiek heen vallen. De abrupt in elkaar geknutselde beats gaan in hoog tempo van de ene track over in een volgende.

Dit creëert een vruchtbare bodem waar Green Velvet zijn electrofunk op kan loslaten. De interactie met het publiek en hoe Green Velvet zich voelt is erg belangrijk en bepaalt of hij een goede set draait of niet. Dat Utrecht het goed doet is meteen te merken als vroeg in de set het heerlijke nummer LaLaLand op gaat. Met een microfoon in zijn hand gaat ook Green Velvet los. “Deze man geeft Tivoli een lesje in pure groove”, zegt Joost van Bellen met een enthousiaste glimlach.

Harvard Bass sluit het feest in Tivoli Oudegracht af. De basis ligt er al en het publiek wilt meer van de vettige housebeats. Iets waar Harvard Bass de perfecte man voor is. Een bewijs dat Rauweekender goed in elkaar zit: de artiesten zijn heerlijk afwisselend maar passen goed naast elkaar. Je hoort niet twee dagen hetzelfde deuntje en wat je ziet is al helemaal anders. Waar er op vrijdag een naakte gameboyspeler op het podium zijn kunstje deed, staat er zaterdag iemand bijna op de zelfde plek op wiens MySpace veilig vermeld staat: “no nudity”.

Het feest gaat nog even door, maar om vier uur is de zaal snel leeg. Sommigen houden het voor gezien, anderen gaan nog even zo snel mogelijk naar Tivoli de Helling, waar het feest tot ergens zondagmorgen door zal gaan.