Marten de Paepe creëert intieme sfeer in tl-verlichte bibliotheek

De Paepe speelt voornamelijk exclusief werk

Tekst: Rianne Moes / Foto's: Armelle van Helden ,

Marten de Paepe schrijft liedjes over ex-geliefden, perfecte mannen en ‘oude roestige dingen’. De singer-songwriter uit Amersfoort treedt na een tijd van radiostilte weer volop in de schijnwerpers. Een nieuw, tweede album, dat belooft ‘te rocken’ komt na de zomer uit. Donderdagavond liet hij zijn band thuis en speelde solo in de Centrale Bibliotheek van Utrecht.

De Paepe speelt voornamelijk exclusief werk

Op de derde verdieping van de Centrale Bibliotheek van Utrecht staan twaalf stoeltjes opgesteld. Alle stoeltjes zijn nog leeg. Singer-songwriter Marten de Paepe bereidt zich voor op het concert. De Paepe speelt  zonder zijn vaste band en de nadruk ligt vanavond dan ook niet op het nieuwe album.

Voorzichtig komen wat mensen dichterbij en nemen plaats. De Paepe heet iedereen welkom en stelt zichzelf voor. Dan begint hij te spelen. Het eerste liedje is meteen al een hoogtepunt. ‘Keep me Satisfied’ is een wonderschoon, ingetogen liedje met een heel sterk refrein. Helaas is dit liedje niet uitgebracht, evenals meer werk wat hij ten gehore brengt vanavond. De Paepe speelt liedjes zoals we van hem gewend zijn: intieme, melancholische liedjes die het midden houden tussen folk en pop. Toch lijkt er meer structuur en melodie in zijn nieuwere liedjes te zitten en ‘In the Morning’ klinkt bijna vrolijk.

Vandaag speelt De Paepe zelfs een Nederlandstalig nummer, wat verrassend goed klinkt. Andere hoogtepunten zijn het oudere, naar José González-neigende 'Used Cars' en het melancholische 'Easy Money'. Zijn warme, volle stem en zachte gitaarbegeleiding creëren zelfs in de tl-verlichte bibliotheek een intieme sfeer.

De Paepe maakt een contente, nonchalante indruk.  Hij neemt zijn tijd en laat vanavond zien niet alleen muzikant, maar ook verhalenverteller te zijn. Ontspannen kletst hij tussen de liedjes door, maakt grapjes, stelt geinteresseerde vragen en vertelt over architectuur, Straatnieuws en mannelijkheid.  Zijn boeiende verhalen hebben ook een praktisch nut: ze verbloemen deels dat na elk liedje de autodidacte gitarist zijn gitaar weer anders moet stemmen.

Zo praatgraag als hij is, het moet gezegd worden: De Paepe is niet zo tekstvast vanavond.  Een aantal keren vergeet hij zijn tekst. “Dit overkomt me anders nooit!”, excuseert hij zichzelf en wijt het aan te weinig slaap.  Hardop denkt hij na wat hij zal doen: doorspelen of een ander liedje doen? Hij kiest eieren voor zijn geld, stemt zijn gitaar en zet een nieuw liedje in. Het publiek vergeeft het hem graag en lijkt het allemaal wel prachtig te vinden. Steeds meer mensen komen kijken en De Paepe speelt speciaal voor de nieuwelingen door.

Het einde naderend besluit hij toch nog een nieuw nummer te spelen, ‘Go in circles’ getiteld. Dit liedje is minder ingetogen en gespeeld met meer kracht en volume. “Harder dan dit wordt het niet”, zegt De Paepe, “Dit is echt de uitsmijter!” Met dit veelbelovende voorproefje moeten we het doen. Na anderhalf uur spelen steekt de bibliothecaresse een stokje voor nog een liedje en het publiek loopt tevreden weg.

Gezien: Marten de Paepe, donderdag 1 april 2010 @ Centrale Bibliotheek Utrecht