Een draaiende discobol aan het plafond, een handjevol mensen dat -in afwachting van wat komen gaat- tegen de muren van het zaaltje leunt en een dj die de ruimte vult met muziek. Alsof je op een schoolfeest bent, maar dan net iets te vroeg. Meer mensen komen de zaal van dB’s binnen en het is al snel over met de rust. Beide acts van vanavond combineren wilde gitaar-riffs met stampende elektrobeats. De lichten doven en voorprogramma Electric Alleycat betreedt het podium.

Alleen Jeditah van der Meulen, zangeres van Electric AlleyCat, heeft zich aan het thema gehouden. In roze-zwart, de huisstijlkleuren van de band, staat ze op het podium. Joeri van Dongen (producer, toetsenist en gitarist) en Erik van Woudenberg (producer, gitarist) zien er eerder uit als Jakhalzen uit De Wereld Draait Door: in het zwart, met rode stropdas.

Al snel knallen de elektrobeats uit de luidsprekers. Erik en Joeri gaan daar overheen met hun rockende gitaarrifs en de stem van Jeditah maakt het geheel af. De muziek van Electric AlleyCat is duidelijk niet ieders kopje thee: sommige mensen verplaatsen zich naar de bar. Misschien is het dan toch een ‘je moet ervan houden’ bandje?

Een ding moet je de dame en heren in ieder geval nageven: de elektro-rock zit verdomde goed in elkaar. En oké, het accent waarmee Jeditah haar nummers zingt klinkt wat vreemd, maar het hoort ook wel weer helemaal bij de liedjes die ze maken. Erik en Joeri zorgen voor erg lekker klinkende, groovende gitaarriffs en tonen zich en passant ook goede solisten. Na een tijdje bekruipt je wel het gevoel dat de nummers erg op elkaar lijken. En om een leuk feestje in stand te houden, heb je toch iets meer afwisseling nodig.

Die broodnodige afwisseling komt deze avond van de eerstejaars. De drie leden van Daily Bread zijn namelijk gemiddeld zeventien jaar oud. De band won eerder dit jaar de Kleine Prijs van Friesland, wat hen ook een plaatsje opleverde in de Grote Prijs van Nederland competitie. Daar stapten ze onmiddellijk weer uit, omdat de band niet mocht optreden met het vertrouwde instrumentarium. Gelukkig krijgen de Friezen in dB’s alle mogelijkheid om op hun eigen manier de Sexy Garage Dance aan de man te brengen.

De jonge zangeres Kimberly gaat helemaal uit haar dak achter haar philicorda. In het midden zit achter een klein drumstel drummer Stefan Stoer, die als een grote knul voor de gein achter de Fischer Price van z’n kleine broertje is gaan zitten. Maar daar houdt ook elke associatie met kinderen op, want Stoer zorgt voor een goede fundering voor de elektrobeats.

Kimberly is dan weliswaar de kleinste van het stel, ze is duidelijk niet op haar mondje gevallen. Diverse malen maant ze het publiek in de inmiddels goed gevulde dB’s zaal om nog iets verder naar voren te komen. “Zijn jullie bang voor mij?”, vraagt ze. Als niemand ook maar een hand op durft te steken, springt ze van het podium en zingt temidden van het publiek een nummer, terwijl haar twee kompanen op het podium stug door blijven rocken . Halverwege de set draagt Kimberly nog een nummer op aan de fotografen. “Omdat ze ons altijd zo graag op de foto zetten”, aldus Kimberly.

Ondertussen weten de Friezen te overtuigen met hun optreden. De combinatie van vuige 60's rock en elektro werkt zeer aanstekelijk. Er wordt dan ook gedanst, want zo hoort dat op een goed feestje. 

Gezien: Daily Bread en Electric AlleyCat in DB's

Wanneer: vrijdag 15 mei 2009