“A little help is on the way”, zongen Rick de Gier en zijn kompanen nog op Ponoka’s debuutalbum ‘Hindsight’. Het melancholisch optimisme van het debuut is vervangen door hardere donkere klanken op de opvolger ‘Built To Fly’. “Even when I soar / Unrestrained up high / I feel it in my bones / I wasn’t built to fly” klinkt het nu in de gelijknamige opener. Verloren liefde en teleurstelling zijn altijd droevige inspiratiebronnen geweest voor musici. Schrijf het van je af in een stuk of tien liedjes en de kans op een meesterwerk is groot. Hoewel niet gegarandeerd, want de term meesterwerk is nog wel te veel eer voor ‘Built To Fly’. Een juweeltje is het wel, eentje om te koesteren.
Het alom gelauwerde ‘Hindsight’ was een product van De Gier als singer-songwriter met productie van Volkoren coryfee Minco Eggersman. Eggersman hielp ook dit keer met de productie samen met René de Vries van This Beautifull Mess, maar nu is het vanaf de eerste paar seconden duidelijk dat we met een zeskoppige band te maken hebben. ‘Built To Fly’ en ‘City Lights’ rocken er meteen stevig op los. Dat werkt; Het geluid is minder fris en onschuldig dan het debuut, maar wel volwassen en gevarieerd. Waar ‘Hindsight’ bleef hangen in een formule zorgen nummers als ‘Good Things Happen In Slow Motion’ en ‘Don’t Save Up For A Sunny Day’ voor de nodige opkalefater wanneer gezapigheid op de loer ligt.
De Gier is een begenadigd songsmid met veel gevoel voor lopende teksten en een goed refrein. Dit bewees hij al met nummers als ‘September’ en ‘A Little Help Is On The Way’ en nu met ‘Built To Fly’ en ‘Don’t Save Up For A Sunny Day’. Beide nummers hebben kop en staart, een pakkend refrein en de bridge op de juiste plek zoals dat hoort bij klassieke popliedjes. Mooi gearrangeerd en aangekleed is het allemaal ook. Een trompetje hier, handclaps daar en de altijd effectieve tweede stem zorgen voor een rijke productie. Soms klinkt het chaotisch zoals ‘Good Things Happen In Slow Motion’, of hoekig (‘City Lights’), dan weer als ingetogen Americana (‘4:15 To Amsterdam’). Veelzijdig is troef, zo blijkt.
De vraag is wel wat er live van overblijft wanneer de liedjes zijn ontdaan van subtiele effecten op de zang en trompetjes. Een goed liedje blijft een goed liedje. En ook voorbeelden van de band als Eels, Arcade Fire en Sufjan Stevens zijn namen die net zo hard geroemd worden om hun studioresultaten als hun optredens. Toch mist Ponoka op ‘Built To Fly’ het licht sarcasme van de eerste, het maniakale van de tweede en het breekbare van de laatstgenoemde.
De Utrechtse band schiet nog nergens in door waardoor het echt gaat beklijven. Een liedje als ‘Pins and Needles’ klinkt toch meer naar het middle of the road-geluid dat Snow Patrol groot heeft gemaakt. Misschien als De Gier zich van zijn minder relativerende kant laat zien en een keer echt boos of bitter wordt, dat er dan ineens een uitspatting is die kan zorgen voor een kleine aardverschuiving in het hoofd van de luisteraar. Iets waar iedere muziekliefhebber stiekem op hoopt bij het horen van een nieuw album, iets waar je als artiest niet altijd vrienden mee maakt, maar wel een statement.
Alles bij elkaar opgeteld is ‘Built To Fly’ geen verrassing. Eerder is het een logische stap na ‘Hindsight’. Dit neemt niet weg dat ‘4:15 To Amsterdam’ en ‘Disconnected’ voor ontroering zorgen. Zo staan er genoeg pareltjes op om ‘Built to Fly’ tot een juweeltje te maken, eentje om te koesteren. Tot de volgende plaat uitsluitsel geeft of De Gier ook nog kanten heeft waar we werkelijk versteld van zullen staan.
Ponoka – ‘Built To Fly’