I Kissed Charles opent de avond met een flinke portie pretentieloze rock waarvan het zeer toepasselijke jeugdige enthousiasme vanaf spat. Zangeres Charlot heeft een prima stem en de nummers zitten vol met fijne gitaarlicks en aanstekelijke keyboardmelodieën. Na een paar nummers komt de klad er echter wat in. De band knalt - ondanks wat slordigheden - stevig door, maar de zang blijft achter in sterkte, vooral tijdens de hardere stukken. Best jammer, want I Kissed Charles is een meer dan degelijke band die, als de zangeres op een naïef onschuldige manier zou zingen, prima door zou kunnen gaan als poppy rock a la Kate Nash... maar dan met een serieus stel kloten.
Geheel in de traditie van Fine Fine Music speelt de grote naam niet als laatste. The Undertones spelen deze avond een akoestische set. Nou ja, akoestisch... Tot mijn grote verbazing kwam er toch een elektrische gitaar bij te pas. Vooraf ging het gerucht de ronde dat er een drumcomputer gebruikt werd. Dit is gelukkig niet het geval. Het alternatief, een djembé, is helaas niet veel beter. Het resultaat is een grote desillusie. De pre-punk anthems van The Undertones gaan verloren in een brij van onsamenhangende ideeën. De elektrische gitaar en de djembé dragen helemaal niet bij aan het idee achter de akoestische set en al snel overheerst het gevoel dat het vis noch vlees is, met een ondermaatse set tot gevolg.
Snel naar boven dan maar waar Djurre de Haan, zanger van Awkward I, wél een volledig akoestische set speelt in de kleedkamer. Een select gezelschap van twintig mensen zit samengepropt voor een wel erg intieme set. De Haans doodsimpele, maar bloedmooie nummers en zijn lage, ruwe stem doen bij vlagen denken een Luc de Vos van het Belgische Gorki. Jammer dat slechts zo weinig mensen deze singer/songwriter te zien krijgen, want de Groninger speelt de mooiste set van de avond.
De avond wordt afgesloten door Lola Kite. De retro-electropop van de Amsterdammers stinkt naar de jaren tachtig. Gezien het succes van een band als Vive La Fête is er ongetwijfeld een publiek dat wild is van springerige keyboarddeuntjes en drumcomputers, maar te retro is vaak ook te gemaakt, te verzorgd... En dat geldt ook voor Lola Kite.
Gezien: Fine Fine Music - Teenage Kicks edition, met The Undertones, I Kissed Charles, Awkward I en Lola Kite, woensdag 3 juni 2009 @ TDH