Common People debuteert voorzichtig met EP

Vier nummers Britpoprock beklijven niet allemaal even goed

Tekst: Marjolein Schaake ,

Het debuut van het Utrechtse Common People is een prettige maar onopvallende naamloze EP. Het voorzichtige begin maakt wel nieuwsgierig naar meer.

Vier nummers Britpoprock beklijven niet allemaal even goed

De Utrechtse heren van Common People hebben inmiddels al een aardig muzikaal CV opgebouwd. Zo speelden ze in het voorprogramma van GEM, traden ze op in Tivoli de Helling en wonnen ze in 2008 Dutch Delight Utrecht. Nu is er dan ook de Common People debuut-EP. Zal hun carrière hiermee een nieuwe impuls krijgen?

Common People opent met 'Show Your Face in the Fight Now', een soepel rocknummer dat doet denken aan The Libertines en The Vines. Het nummer is speels, up-tempo en catchy, onder andere door het vocale samenspel van zanger Geert-Jan Will en zanger/gitarist Jelte Timmer. Het klinkt allemaal best lekker, maar vooralsnog maakt Common People geen verpletterende indruk. Een leuk indie-liedje met een stevige gitaarpartij is niet per sé ook goed.

Dan is daar ‘Lily-Ann’, ditmaal een prettig Britpoppy liedje. Visioenen doemen op van de vijf bandleden met Beatles-kapsels en in keurige donkerblauwe pakken, die tijdens het spelen beheerst meedeinen met het ritme. Het nummer doet tradioneel aan en is duidelijk geïnspireerd door sterren van weleer.

Will en Timmer laten overigens hun beste Engelse accent horen. Dat is zowel een verademing als een pluspunt aangezien veel Nederlandse zangers nog altijd moeite lijken te hebben met Engelse klanken. Dit neemt helaas niet weg dat de nasale stem van Will klinkt alsof hij de noten met veel moeite vanuit zijn tenen langs zijn stembanden naar buiten perst. Geforceerd en ijl, en na langere tijd bijna vervelend. De combinatie met het warme klankgeluid van Timmer is dan ook een welkome afwisseling.

Een ander voorbeeld van deze goede combinatie van lead- en backing vocals is ‘Dust Off Your Shoes Kids!’. Will neemt de snelle stukken voor zijn rekening. Timmer is vervolgens op zijn best vlak voordat de band de akkoorden van ‘Radar Love’ lijkt te lenen (dat zegt wel iets over waar de inspiratie ook vandaan komt). Langzaam zingt hij: “But remember when this is through / I will be better of without you”. Die zit! En hoera, in de tweede helft van het nummer lijken de bandleden wakker te worden. Het nummer dat als een diesel op gang moet komen ontplooit zich tot een aanstekelijk uit-je-daklied. Rock ’n roll!

‘Dust Off Your Shoes Kids!’ zou een spetterend eind kunnen zijn, maar de band heeft er voor gekozen om af te sluiten met 'Jackie Whistler's Waltz'. En ondanks dat deze dramatische semi-ballad soms in een cliché vervalt (“although you may disagree / that you hate to love me”), is het  gewoon een fijn liedje dat rustig doorkabbelt. De vraag is of het als slot een slimme keuze is geweest.

Common People zal door het uitbrengen van deze EP zeker meer bekendheid, meer airplay en meer fans krijgen. Het is een lekker bandje dat af en toe goed de energie door je luidsprekers weet te knallen. De nummers zijn prettig en vermakelijk. Maar bijzonder klinkt het helaas nog niet. Wellicht dat de ultieme impuls wel komt met een toekomstige cd (met een clubtour graag!). En dat is iets om naar uit te kijken.

De EP van Common People, uit sinds 26 mei 2009, is te beluisteren op MySpace en te downloaden via deze link.