Whispers in the Shadow, gestationeerd in het Oostenrijkse Wenen, heeft dit jaar een moeilijke klus meegekregen van de organisatie van Summer Darkness. Aftrappen in een lege, en daardoor ietwat troosteloze Helling is eerder een uitdagende dan eervolle taak. Hoewel Robert Smith kloon Ashley Dayour zijn stinkende best doet de vier aanwezige bezoekers in beweging te krijgen, faalt de band jammerlijk vanwege hun eentonige geluid. Zo zou zelfs God de Helling nooit kunnen vullen.

Halverwege de set weet Dayour toch nog wat gemeende ontroering los te peuteren bij het publiek, dat wonderlijk genoeg flink is toegenomen in de afgelopen pakweg twintig minuten. Met enkele indrukwekkende uithalen overtuigt Dayour dat hij een zanger met kwaliteiten is. Nu nog op zoek naar identiteit, en Whispers in the Shadow kan nog een tijdje mee in de scene.

Een iets meer voor de hand liggende reden voor het snel groeiende publiek tijdens Whispers in the Shadow is Letzte Instanz, de band die veertig minuten later het podium beklimt. Wat als een vonk aanvangt, begint al snel spectaculair te vlammen. Letzte Instanz bewijst wederom een hechte eenheid te zijn. Het samenspel van de zevenkoppige band werkt even aanstekelijk op elkaar als op het publiek. Ondanks de herkenbaarheid van het genre waar Letzte Instanz zich in begeeft, weet de band zich wel degelijk te onderscheiden. Dan was Whispers in the Shadow toch een ietwat bitter koekje voordat het Duitse geweld van Letzte Instanz losbarstte.

De show van Gothminister begint rommelig. Het geluid is niet wat het hoort te zijn, de balans tussen instrumenten en zang is bovendien ver te zoeken. Aan het enthousiasme van de band zal het niet liggen, zij spelen sterk en trekken zich niets aan van technische mankementen.
Het publiek reageert zeer mak op de aanmoedigingen van de minister himself. Hij geeft echter niet op, en langzamerhand trekt hij steeds meer mensen mee. De stampende beats en scheurende gitaren gaan door, tussen de nummers wordt amper pauze gehouden om het afwezige applaus te ontwijken. Met veel dramatiek klimt de zanger op zijn aangeklede keukentrapje. Het ziet er wat knullig uit maar het heeft wel wat, het wordt immers met overtuiging gebracht.
Gothminister laat zien dat het niet perfect hoeft te klinken om toch een leuke show te geven. Het blijft een rommelig optreden, maar steeds meer mensen sluiten zich aan bij het dansende volk en de sfeer komt er goed in. Deze geschminkte heren hebben plezier in hun show en hun muziek. Vooral de nummers van hun nieuwe album 'Happiness In Darkness' doen het goed.

The Birthday Massacre trekt een groter publiek, waardoor de zaal goed gevuld wordt. De band heeft energie voor tien en alle bandleden stuiteren met veel enthousiasme over het podium. Een aantal fotografen moppert dat het zo moeilijk is om een goede foto te maken. De energie die van het podium af komt is in de zaal te voelen en te zien. Zangeres Chibi's oortjes werken niet en de show wordt tussendoor even stil gelegd. Ze besluiten verder te gaan zonder haar technische hulpmiddelen maar dit blijkt lastig. Terwijl de mannen van de techniek hard werken aan een oplossing besluit de gitarist om het publiek te vermaken met het stomste liedje wat hij kent. Dit tot grote hilariteit van het publiek en de band zelf vermaakt zich kostelijk. Gelukkig zijn de problemen snel opgelost en met volle kracht vooruit gaat de show verder.
Chibi lijkt een lief en schattig meisje, maar op sommige momenten barst er ineens een duiveltje naar buiten dat krijst, grunt en schreeuwt alsof haar leven er vanaf hangt. De show blijft eigenlijk enkel boeien vanwege deze totale overgave van The Birthday Massacre. Deze band staat zelf ontzettend te genieten van wat ze aan het doen zijn en dat is een genot om naar te kijken.
De bandleden maken constant contact met het publiek en iedereen voelt zich gezien. Handen worden geschut, knipogen gegeven en vuisten geboxt. Ze creëren een intieme sfeer. Aan het einde van de show bedanken ze oprecht het publiek en de organisatie omdat ze het te gek vinden om hier te mogen spelen. 'To Die For' dragen ze op aan het publiek en als toetje spelen ze 'Happy Birthday' een perfecte afsluiter voor deze show.

Gezien: Whispers in the Shadow, Dayour, Letzte Instanz, The Birthday Massacre en Gothminister, vrijdag 7 augustus 2009 @ Tivoli de Helling