Gisteravond presenteerde We vs. Death in Tivoli de Helling het nieuwe album ' A Black House, A Coloured Home'. Voor de gelegenheid hadden de mannen een bonte mix aan gasten uitgenodigd.

De nieuwe full length, ‘A Black House, A Coloured Home’, van We vs. Death heeft in korte tijd al redelijk wat pers gehaald. Niet in de laatste plaats door de samenwerking van hun label Beep! Beep! Back Up The Truck met Torrentsite Mininova. Ofschoon de plaat daar al ruim twee weken te downloaden is, werd het fysieke schijfje gisteravond officieel gepresenteerd in Tivoli de Helling. Voor de release-show hadden de mannen een bonte mix aan gasten uitgenodigd. 

I am Oak is de opener van vanavond. Vanaf een kleine verhoging in de zaal brengen ze intieme singer-songwiterliedjes waarin folkinvloeden doorklinken. Kern is het spel en vooral de zang van Thijs Kuijken. Daarom heen wordt spaarzaam gebruik gemaakt van drums en banjo. De bas van nieuw bandlid Stefan Breuer geeft de nummers meer diepte. In het laatste nummer gaat de band helemaal los.

Praktisch zonder pauze start daarna TokTek, eenmansproject van de Bredase muzikant en kunstenaar Tom Verbruggen. De tegenstelling met de set van I am Oak kan bijna niet groter zijn. Met zijn apparatuur, door hemzelf ‘meuk’ genoemd, is hij verantwoordelijk voor een geluidsperfomance waarbij hij onder andere gebruik maakt van ter plekke gecreëerde en gesampelde geluiden (scheurend papier, verkreukeld frisdrankblikje, kattenspeeltjes, etc.). Indrukwekkend is zijn gebruik en beheersing van twee joysticks waarmee de ‘nummers’ bewerkt worden. Dat leidt soms tot geslaagde maar ook wel tot minder geslaagde nummers. Mede door zijn aandoenlijke presentatie slaagt Verbruggen er niettemin in de aandacht bijna dertig minuten lang vast te houden.

Tegen tienen gaan de gordijnen open voor het lijdend voorwerp van deze release-party, We vs. Death. De nummers van het nieuwe album worden gebracht in stemmig groen licht tussen planten, schemerlampen en een standbeeld van een hond. Er lijkt (net als tijdens de presentatie van hun debuut in Theater Kikker) sprake van een concept. Toch wordt dat door trompettist en spreekstalmeester Paul Hoek ontkend.

De set bestaat vanzelfsprekend vooral uit nieuwe nummers die, vanwege de relatief korte lengte van het nieuwe album, aangevuld worden met een aantal oudere nummers. Ondanks de toevoeging van zang en toetsen in de nummers van het nieuwe album is er live sprake van een coherent geheel. Dat komt vooral omdat met het tegengestelde gitaarspel, de ritmische drums, en de trompet de sfeerbepalende en soms hypnotiserende ingrediënten continu aanwezig zijn. 

Live klinkt het geluid van de band nog beter dan op het nieuwe album. De nummers worden niet revolutionair anders uitgevoerd maar de afzonderlijke instrumenten komen beter tot hun recht. Jammer is dat trompettist Paul Hoek op één van sterkste nummers, 'The Sun', twee keer de mist ingaat. In de rest van de set maakt hij dat overigens goed. 

Tijdens het laatste nummer, 'Mirage', neemt gast Jelle Buma (Mercy Giants) de plek van Gerben Houwer in achter de drums. Wanneer dat nummer zijn climax bereikt bespelen ook twee andere bandleden de drums en voegt TokTek vanuit de coulissen zijn geluidskunsten toe. Hoewel niet slecht leidt het niet tot een spectaculair resultaat maar eerder tot een rommelig einde van een verder stijlvol releasefeest.

Eind april vertrekt We vs. Death voor een uitgebreide tour door België, Duitsland, Polen en Oostenrijk. Houd voor toerverslagen hun website in de gaten.

Gezien: Release-show ‘A Black House, A Coloured Home’ van We vs. Death met I am Oak, TokTek, Jelle Buma en We vs. Death, zaterdag 11 april 2009 @ Tivoli De Helling