The Futureheads verrassen met originele en ingenieuze nummers

Ondanks kleine hoeveelheid fans gaat Tivoli de Helling uit zijn dak

Tekst: Maaike van Dam / Foto's: Irene Hadiprayitno, ,

Hoewel the Futureheads op het moment met hun derde album ‘This is not the World’ rondtoeren komt hun populariteit nog niet echt van de grond. Bij hun concert op 11 september in Tivoli de Helling waren niet meer dan honderd mensen. Het publiek bestond daardoor echter wel uit echte fans.

Ondanks kleine hoeveelheid fans gaat Tivoli de Helling uit zijn dak

De mannen van The Futureheads zien er nerdy uit met hun giletjes en brillen, maar schijn bedriegt. Zodra ze beginnen komt er een enorme hoeveelheid lawaai uit hun gitaren en bas. Geen moment zijn de gitaarriffs echter onmelodieus. Te midden van de harde rockklanken (de versterkers stonden misschien ietwat te hard) zijn de melodieën goed te onderscheiden. De set bestaat uit een goed uitgebalanceerde mix van nummers van alle drie de cd’s. Met hun nieuwe single ‘Beginning of the Twist’ wordt wel duidelijk dat de nummers volwassener en strakker worden. Nog meer komen de duidelijke punkinvloeden naar voren, met name in de drums. Dit is dan ook gelijk het grootste zwak van de band; de drum is zo recht toe recht aan dat drummer Dave Hyde zich nauwelijks onderscheidt van de rest van de bandleden. Meerdere malen wordt hij ondergesneeuwd door de twee gitaristen en de bassist. Desalniettemin klinkt het heel goed, met name omdat zanger en gitarist Barry Hyde met zijn typische Geordie accent de rol van frontman goed op zich neemt. Hij werkt prima samen met gitarist Ross Miljard en bassist Jaff (David Craig). De drie spelen effectief op elkaar in en redden daarmee het optreden. De speelse nummers, die veel weg hebben van mede Newcastle band Maxïmo Park, worden goed ontvangen door het publiek. Het handjevol fans dat toegestroomd is gaat gedurende het hele concert uit zijn dak. Niet alleen bij de hits ‘Hounds of Love’ en ‘Decent Days and Nights’ ontstaat er een mosh pit; ook bij nummers als ‘Radio Heart’, ‘Man Ray’ en ‘Robot’ wordt er stevig gemoshed. Bij het laatstgenoemde nummer, met zijn snelle drums, is stilstaan dan ook onmogelijk. Als je echter denkt dat dit nummer snel is dan wacht je een grote verrassing bij ‘He Knows’; een energiek uptempo nummer dat geen spaan heel laat van het publiek. Het muzikale hoogtepunt is de cover van Kate Bush’s ‘Hounds of Love’. Dit nummer is in een nieuw jasje gestoken, twee keer zo snel en compleet met hondengeluiden aan het begin. Het toont aan dat de band origineel is en op ingenieuze wijze nummers kan maken. Waarom de band nog niet echt voet aan de grond heeft gekregen in Nederland komt waarschijnlijk door de vele indie bandjes van het moment. The Futureheads verdienen echter met hun originaliteit een plekje binnen deze groep.