Tivoli gaat los bij The Wombats

Voorprogramma Kitchen Knife Wife warmt het publiek goed op

Tekst: Maaike van Dam / Fotografie: Jorg Roosma, ,

Als je denkt aan The Wombats dan denk je aan een feestje. En een feestje dat was het! Na een jaar flink aan de weg te hebben getimmerd zijn The Wombats al lang het voorprogrammaniveau ontstegen. De mannen worden tegenwoordig zelf ondersteund, ditmaal door Kitchen Knife Wife.

Voorprogramma Kitchen Knife Wife warmt het publiek goed op

Als je denkt aan The Wombats dan denk je aan een feestje. En een feestje dat was het! Na een jaar flink aan de bak te hebben getimmerd zijn The Wombats al lang het voorprogrammaniveau ontstegen. De mannen worden tegenwoordig zelf ondersteund, ditmaal door Kitchen Knife Wife. De naam is wat bizar en suggereert een soort emo-punkbandje, maar als je dat denkt dan word je snel teleurgesteld. De mannen lijken met een tijdmachine uit de sixties te zijn gekomen, alleen hun hippe kleding verraad dat ze van nu zijn. Kitchen Knife Wife speelt rechttoe rechtaan rock ’n roll met een funky bas. Ze schromen daarbij niet om minutenlange instrumentale solo's te spelen. De piano zorgt ervoor dat het uitstijgt boven de typische indiebandjes van tegenwoordig. Deze mannen gaan we terugzien maar dan zelf als hoofdact. Als de drie heren van The Wombats het podium bestijgen zingen ze eerst met z’n drieën een stuk a capella in één microfoon. Ze zingen ‘Marsupials’ wat verwijst naar hun album 'Girls, Boys And Marsupials'. Ze snellen zich naar hun instrumenten en gaan meteen door met 'Kill the Director'. Het is duidelijk dat de zaal niet alleen voor hun grootste hit 'Let’s Dance to Joy Division' is gekomen want meteen gaat het los en wordt er luid meegezongen. In snel tempo worden de nummers op de zaal afgevuurd. Bij 'Party in A Forest (Where’s Lauren)' volgen de stagedivers elkaar in snel tempo op. Daarna komt 'Moving to New York', een nummer met karakteristieke Wombatsachtige tempowisselingen dat toewerkt naar een climax waarbij Tivoli uitbarst in één grote dansende massa. Dit feest wordt doorgezet met het nummer 'Utter Frustration' waarna er even een uitrustmoment komt met het akoestisch uitgevoerde 'Little Miss Pipedream'. De band geeft vervolgens een voorproefje van een nieuw nummer. Typisch Wombats maar met elektronische elementen. Daarmee slaan ze een weg in die veel indiebandjes inslaan. Het klinkt echter veelbelovend en smaakt naar meer. 'Let’s Dance to Joy Division' komt dan ook als geroepen om weer gerust verder te gaan met het kleine feestje dat ontstaan is in Tivoli. Als de mannen pijlsnel het podium verlaten ontstaat er geroezemoes in de zaal; men wil meer. Het publiek wordt op zijn wenken bediend en krijgt twee toegiften cadeau. Met 'My First Wedding' barst het feest weer los wat een hoogtepunt bereikt met 'Backfire at the Disco', hun andere hit. The Wombats kennen de ingrediënten voor een feestje. Alleen wel jammer dat het feest na amper drie kwartier al voorbij was. Gezien: Kitchen Knife Wife, The Wombats Waar: Tivoli, donderdag 25 september 2008