In 1998 bracht Bettie Serveert het album ‘Bettie Serveert Plays Venus In Furs And Other Velvet Underground Songs’ uit. Een ode aan een band die hen -net als bijvoorbeeld de alternatieve gitaarband Sonic Youth- heeft geïnspireerd. Tien jaar later staat de band op het podium met een minitournee waarin ze hun bewerkingen van het repertoire van The Velvet Underground nog één keer ten gehore brengen. Vanavond staat het uitverkochte EKKO te popelen. Eerst is het aan Erny Green om de avond te openen. Eerder dit jaar toerde Erny Green nog door het land met zijn Joy Division tribute band ‘Closer To Curtis’. Vanavond in EKKO speelt hij zijn solo werk -waarvan een groot deel te vinden is op het verzamelalbum ‘Heartland Revisited’, dat hij in februari dit jaar uitbracht. De singer-songwriter, die al een tijdje meegaat in de Utrechtse muziekscene, krijgt vanavond EKKO niet mee. Het lijkt wel alsof het publiek steeds schaamtelozer en respectlozer door optredens heen praat. Het is vanavond zo erg dat het optreden van Erny Green bijna niet te volgen is. En dat is jammer. De man heeft een bijzonder mooie stem en prettige poëtische nummers die af en toe doen denken aan die van Bob Dylan. Tijd voor Bettie Serveert. In eerste instantie zou vanavond Bettie Serveert in oude bezetting spelen met de terugkeer van drummer Berend Dubbe. Helaas is Dubbe vanavond ziek thuisgebleven en heeft ‘junior’, alias Keez Groenteman, de drumstokjes overgenomen. De verwachtingen zijn hoog. Vanavond zijn er veel fans die The Velvet Underground nog in hun jeugdjaren hebben meegemaakt. Wanneer de lichten uitgaan, ondergaat EKKO een intieme verandering en lijken we echt terug te gaan in de tijd. In plaats van Lou Reed staat daar alleen Carol van Dyk achter de microfoon. Je zou bij het uiterlijk van Van Dyk misschien eerder denken aan Nico, het Duitse model dat samen met The Velvet Underground dat legendarische album maakte. Carol van Dyk zingt echter alle nummers en heeft geen enkele moeite de monotone klanken van Lou Reed te vertolken. Sterker nog, het lijkt alsof die nummers beter overkomen dan bijvoorbeeld ‘I’ll Be Your Mirror’ of ‘Femme Fatale’, nummers die beide zijn gezongen door Nico. Wie vanavond is gekomen voor de exacte vertolking van nummers van The Velvet Underground, is bij Bettie Serveert aan het verkeerde adres. Toch komt de band qua geluid behoorlijk in de buurt. Het mag over het algemeen vanavond alleen af en toe wel iets donkerder en gitarist Peter Visser mag nog net iets meer experimenteren. Als je als band besluit er niet helemaal een andere interpretatie aan te geven, wat Bettie Serveert niet doet, dan maar proberen zo dicht mogelijk bij het origineel te komen. De band speelt een prachtige uitvoering van ‘Stephanie Says’, waarbij Van Dyk’s stem je Reed even doet vergeten. Natuurlijk komt er vanavond een groot aantal andere bekende nummers voorbij. Een feest der herkenning. Maar het wachten is op die ene…. Als laatste toegift komt hij dan eindelijk; ‘I’m Waiting For The Man’. Het publiek gaat nog een keer los en dan, als de lichten aangaan, is iedereen weer terug in de 21ste eeuw. Gezien: Erny Green & Bettie Serveert Plays The Velvet Underground EKKO, 30 oktober 2008