Nu de nieuwe plaat 'Universe Reverse' met een heuse single ‘We All Make Mistakes’ in de schappen ligt is het ook tijd voor een waar Infadels-feestje. Iets waar de mannen wel goed in zijn, terugkijkend op het knallende optreden van 2006 in Tivoli. Voor het zover is opent Hit Me TV de avond. De uit Amsterdam afkomstige band speelt net als het hoofdprogramma energievolle dansbare rockplaten. Met de overgave van een stadionoptreden (‘ bedankt voor jullie komst!’) wordt een nette set gespeelt waar het publiek wel raad mee weet. Vrolijk mee klappend en dansend op platen als ‘A Public Thing’ en ‘Maybe on The Dancefloor’ laten de heren zien waar een goed voorprogramma voor dient. Infadels, nog steeds lidwoordloos, knalt het optreden in door te openen met de funky hit 'Love Like Semtex'. Dat de zanger onverstaanbaar is tijdens dit begin, daar heeft het uitzinnige publiek maling aan. Stevig springend en meezingend zwepen de fans de band op en andersom. De bekende discogeluiden knallen door de zaal en die weet daar wel raad mee. Binnen een mum van tijd verandert Tivoli in een opgezweepte massa die in een festivalsfeer alles omarmt wat van het podium komt. Ook nieuwe platen met ineens wel heel maatschappelijk bewuste lyrics as 'We All Make Mistakes' en '’Free Things For Poor People' worden grotendeels omarmd. De platen van het niewe album lijken dan ook al snel de weg gevonden te hebben naar de fans. Meegezongen wordt er zeker, al bereiken de hits van de eerdere optredens als ‘Topboy’ en ‘Jagger ’67’ veel meer exctase in de zaal. Niet alleen vanwege de bekendheid, maar er zijn ook zeker tempoverschillen te horen. Waar oudere platen nog steeds heel fris en origeel Infadels klinken missen de nieuwe nmmers dat gevoel. Het lijkt een mix te zijn geworden van moderne veelvoorkomende popmuziek met een nog tikkeltje Infadels-speelsheid, al lijken de fans daar niet zoveel om te geven. Mochten ze in de zaal toch onverhoopt niet meer weten wat te moeten doen dan is het antwoord simpel; volg gewoon de inmens energieke toestenist/drummer Richie Vernon, die de gehele anderhalf uur durende show staat te springen, klappen en luidkeels staat mee te zingen. Hoe moeilijk het is hem te overtreffen in enthousiasme, de fans doe hun uiterste best. Wie denkt dat crowdsurfen niet meer van deze tijd is, is vast al lang niet meer bij een Infadels-feestje beland. Een voor een schieten de jonge waaghalzen over de handtoppen van de medefans. Dat het uitloopt in een gekkenhuis is ook de band niet ontgaan en met een ‘that was the most fucking amazing gig ever’ springen ook de heren zelf het publiek in. Gezien: Infadels Tivoli Oudegracht, 21 juni 2008