Op de een-na-laatste dag van het Festival aan de Werf luiden de Utrechtse mannen van Durk Attaturk de avond in. De moeilijke, maar eervolle taak het Neudepubliek aan het begin van de vrijdagavond op te warmen voor het weekend is aan hen goed besteed. Met een grijns op het gezicht beginnen Durk en Durk, alias Jelte Heringa en Floris van Bergeijk, enthousiast aan hun één uur durende set.
Wanneer Durk Attaturk het podium betreedt, is het nog tamelijk rustig op de Neude, zowel wat betreft het aantal mensen als de sfeer. De twee Durken laten zich hierdoor niet uit het veld slaan en manen de toeschouwers, die her en der verspreid staan, aan dichterbij te komen. Terwijl ze hun dreunende beats en aanstekelijke samples over het Utrechtse plein laten denderen, beginnen er in het publiek steeds meer hoofden en voeten op en neer te bewegen.
Jelte en Floris hebben al meer dan eens aangegeven hun muziek niet in een hokje te willen laten plaatsen. Hier op de Neude blijkt dat deze instelling de toegankelijkheid van hun nummers ten goede komt. Naast dance, zijn ook de muziekstromingen electro, funk, hiphop, ska, triphop, breakbeat en r&b present in Durk Attaturks muzikale ratatouille. De mix wordt afgetopt met gortdroge teksten, cheesy intro’s en simpele, soms bijna lullige samples. Het resultaat is dansbaar, vrolijk en vooral erg aanstekelijk. Het duo heeft zichtbaar lol en de Neude komt langzaam los.
Behalve van muzikale invloeden staat het optreden van Durk Attaturk ook bol van de gastoptredens. Een van de beste bijdragen wordt geleverd door saxofonist ‘Tom D’, die met zijn funkende spel de beats van Durk Attaturk naar een hoger plan tilt. Daarnaast betreden onder andere stadgenoten Pimba en Tududuh, geen onbekenden van de band, het podium voor een muzikaal speelpartijtje. Pimba, alias Pim van Ham van electroduo Knobsticker, wordt al meteen na het intronummer geïntroduceerd. Net als Jelte en Floris is hij gekleed in een Durk Attaturk t-shirt met opdruk ‘DURK’. Enthousiast leeft hij zich uit op diverse trommels. Ook zanger Tududuh draagt de Attaturk-kledinglijn vol overgave. Zijn t-shirt, met opdruk ‘TUDU’, doet de kijker verlangen dat alle gastmuzikanten hun naam op hun kleding droegen. In rap tempo wisselen ze elkaar af, met als gevolg dat een sterke samenwerking soms onnodig snel wordt ingewisseld voor een nieuwe act. Het stuiterende en ongrijpbare repertoire van Durk Attaturk behoeft enige ‘opwarmtijd’ voor de nieuwkomers op het podium, maar deze wordt helaas niet genomen.
Desondanks slagen de Durken erin om van hun één uur durende optreden een vrolijk en aangenaam chaotisch feestje te maken. Hun podium knalt van de gezelligheid en de ontspannen manier waarop ze hun muziek ten gehore brengen zorgt voor een bijna huiselijke sfeer. Hun ongedwongen presentatie en droogkomische teksten (ook hun gouwe ouwe over het “beuken van de stokvis” komt langs) vallen bij het overwegend jonge en hippe publiek in de smaak.
Meerdere malen verwijst Durk Attaturk naar hun merchandise, die al eerder de aandacht trok met de door Jelte Heringa’s moeder gebreide vingerpoppetjes en eierwarmers. Of ze met hun DURK-lijn een hype willen creëren is niet helemaal duidelijk, maar zeker is dat de bandleden genoeg motivatie en inspiratie hebben om hun naamsbekendheid onder een groot en divers publiek te vergroten. Ze sluiten hun optreden af met hun recentelijk verschenen, hitgevoelige nummer ‘Pony’. “Do you want to ride my pony?” Zolang het een DURK-pony is, willen we allemaal wel een ritje maken.
Gezien: Durk Attaturk, Neude, vrijdag 30 mei 2008 @ Neude