Debuutalbum Qbical slaat ondanks potentie de plank mis

Blieperige laptopact vraagt teveel van luisteraar op één album

Jimmy van Ameijde, ,

De Utrechtse producer Qbical heeft na een aantal succesvolle EP-releases de stap genomen een voltallig album op te nemen. Zijn debuut moest naar eigen zeggen een album vol luistermuziek worden. Een streven dat hij tot het einde heeft vol gehouden op ‘Life Is Just a Bunch of Pixels’, maar op sommige momenten het doel voorbij schiet.

Blieperige laptopact vraagt teveel van luisteraar op één album

Om en nabij een half jaar terug gaf de inmiddels in Utrecht residerende producer Qbical al aan geen album te willen maken met enkel techno-tracks erop. “Ik wil luistermuziek” was zijn voornemen. Luisterend naar de cd blijkt al snel dat hij sinds die tijd zijn best heeft gedaan dit streven na te komen. Het debuutalbum ‘Life Is Just a Bunch of Pixels’ telt dertien nummers variërend van glitchy popsongs tot de meer vertrouwde emotechno waar hij om bekend staat. Op de titeltrack betrap je de man in eigen persoon er zelfs op de vocalen voor eigen rekening te nemen. En juist op momenten als deze komt de zwakte van het album aan het oppervlak. Dat is jammer en eigenlijk ook onnodig, de potentie van het album is over het algemeen namelijk bijzonder hoog. Je zou bijna roepen “schoenmaker blijf bij je leest,” want de typisch elektronische tracks zijn soms oorstrelend. En op zich zit alleen binnen die tracks al genoeg variatie om het album interessant te houden, de popaspecten hadden eenvoudig achterwege gelaten kunnen worden. Het is niet aantrekkelijk genoeg om er een nieuwe doelgroep mee aan te boren, en het grootste deel van het publiek dat al bekend is met het werk van Qbical zal het waarschijnlijk slecht trekken. Met de dj als doelgroep in gedachte slaat het album de plank mis, dj’s willen een tool voor in de club, geen cheesy vocalen die simpelweg slecht zijn ingezongen. Tegelijkertijd is het absoluut geen reden om de plaat direct af te schrijven, want waar een track het ene moment schreeuwt naar de skip-knop, kan het plots overslaan naar een nummer in de vorm van een ruwe diamant. Niet alles is even geschikt om te gebruiken in de club, maar er zit genoeg materiaal tussen dat gebruikt kan worden als luistermuziek – zoals de artiest oorspronkelijk als doelstelling had. Downtempo tracks als ‘Evening by the Lake’ en ‘Misty Circuits’ zijn goede voorbeelden hiervan. ‘Level Six’ en ‘Dust in the Cartridge’ neigen meer naar tranceachtige minimal zoals bijvoorbeeld een Dominik Eulberg of James Holden dat enkele jaren geleden brachten. Op ‘Life Is Just a Bunch of Pixels’ is zeker genoeg kwaliteit te vinden, helaas zitten er te veel missers tussen om het als geheel goed te beluisteren. 'Life Is Just a Bunch of Pixels' van Qbical wordt uitgebracht als digitale release op Manual Music onder catalog# MANDIG 009. Tevens is er een vinylsampler aanwezig op Manual Music onder catalog# MAN 017. Qbical treedt de komende tijd op de volgende locaties op: Melkweg (Amsterdam, 25 juli), Lexion (Westzaan, 16 augustus) en Lief Festival (De Meern, 6 september). Tevens biedt Qbical op zijn website een album vol oude tracks gratis aan in een geremasterde versie (zie link aan de rechterkant).