Na jaren waarin van alles van ze werd verwacht als Grote Prijs-winnaars – waar ze overigens liever niet meer aan worden herinnerd, dus bij dezen – verdwenen de mannen van Nobody Beats The Drum (NBTD) steeds wat verderweg in het geheugen. Als trio dan, want afzonderlijk waren ze over het algemeen vaak zat te zien: Sjam met Zuco 103 en zijn soloproject Sjammie The Money en Jori Collignon met C-Mon & Kypski. VJ Rogier van der Zwaag - samen met Emiel Steenhuizen als Tenenenew Producties verantwoordelijk voor enkele C&K-videoclips - had voornamelijk te kampen met RSI. NBTD dreigde een eeuwig zijproject te worden, of een nooit ingeloste belofte. Zo nu en dan werd er nog een voorprogramma of festival gedaan, meer niet.
Dus werd het langzamerhand tijd voor actie. Even rust van de andere bezigheden en een flinke schop onder de kont was nodig om eindelijk eens serieus met Nobody Beats The Drum aan de slag te gaan. Dat heeft het dancetrio blijkbaar ook doorgekregen, want nu is er dan eindelijk dat langverwachte debuutalbum ‘Beats Work’. Dat het Jori, Rogier en Sjam menens is, bleek al uit de vele uren die ze opgesloten in de studio doorbrachten, maar nog meer nu het eindresultaat op tafel ligt.
Waar bij de meeste bands de vraag is of het live net zo goed zal overkomen als op schijf, is het bij Nobody Beats The Drum juist andersom. De afgelopen jaren heeft het trio een behoorlijke livereputatie opgebouwd, die begin dit jaar op Noorderslag en tijdens meerdere shows in Utrecht nog maar eens werd waargemaakt. Daarbij hielpen de visuals van Rogier - die de RSI nu redelijk onder controle heeft - zeker mee, maar op een cd zijn uiteraard geen visuele hulpmiddelen aanwezig. De concertbezoekers kunnen gerust zijn; de ruige beats gedijen ook in de woonkamer uitstekend. Op ieder moment van de dag; of het nu zaterdagavond is of zondagochtend. Wellicht te ruig voor sommigen, maar wie niet van standaardbliepjes houdt, krijgt met ‘Beats Work’ een ideaal dance-album.
Naast de drukke bezigheden met andere bands, zagen de bandleden de afgelopen jaren vooral als een periode om zichzelf verder te ontwikkelen. Misschien niet de snelste weg naar succes, maar wel een bewonderenswaardige. Ieder nummer op ‘Beats Work’ klinkt af; alsof het tien keer opnieuw bekeken en verbeterd is. Het biedt precies de goede variatie op de momenten waar het nodig is, maar doet dat dankzij verrassende wendingen zonder voorspelbaar te worden.
De vuige beats spreken – opmerkelijk of niet – liefhebbers van uiteenlopende genres aan. Dat hij zich niet in een hokje hoeft te laten stoppen, heeft Jori ongetwijfeld gemerkt aan het succes van C-Mon & Kypski in het afgelopen jaar. Ook Nobody Beats The Drum is niet voor één gat te vangen. Rockliefhebbers worden door de rauwheid van de barkrukken naar de dansvloer getrokken en ook voor hiphoppers is er genoeg van hun gading. De liedjes zijn divers, maar blijven een geheel.
Als het dancetrio het goed aanpakt en de plannen van de andere bezigheden - zoals de C-Mon & Kypskitrip naar Amerika in maart – passend ingepland kunnen worden, dan kan er eigenlijk weinig foutgaan komend jaar. De muziek van ‘Beats Work’ is een garantie voor een ruig feest, of dat nu in het clubcircuit, op Noorderslag, in discotheken of op Lowlands is.
‘Beats Work’ wordt op vrijdag 29 februari gepresenteerd in EKKO, Utrecht. Een dag later gebeurt hetzelfde ook in Amsterdam, in de Flexbar.
Nobody Beats The Drum – ‘Beats Work’ cd-presentatie
EKKO, vrijdag 29 februari 2008
Aanvang: 23.00 uur
Entree: 6 euro
Houd de komende twee weken 3VOOR12/Utrecht goed in de gaten voor onder meer ‘De Stad Van Sjam’ en een ‘Utrecht Onder Invloed’-aflevering met Nobody Beats The Drum.
Nobody Beats The Drum heeft met 'Beats Work' het succes in eigen handen
Debuutalbum vol ruige beats legt ijzersterke basis om live uit te bouwen
De Grote-Prijs-belofte werd niet direct ingelost, maar toch bouwde Nobody Beats The Drum de afgelopen jaren een aardige livereputatie op. Maar waar bleef nou dat debuutalbum? Nu is daar eindelijk ‘Beats Work’ en die blijkt het lange wachten meer dan waard. Het succes ligt voor het dancetrio voor het grijpen, zo lijkt het.