Magdeburg 23 november
We hebben Snailhouse ontmoet, een showtje gedaan in Haarlem en zitten in onze tourbus voor de komende 20 dagen.
Met Snaihouse lijkt het wel snor te zitten. We hebben ze opgehaald in Amsterdam met ons busje. Een zes-persoons busje; als in voor zes mensen, maar ook beslist niet meer. De laadruimte is daarentegen wel erg ruim, errug ruim.
De jongens zijn cool. Ze zijn net een generatie ouder dan wij maar uiteindelijk van hetzelfde laken een pak. De band bestaat rondom zanger/gitarist Mike. Een zeer charismatische en grappige vent medio 30.
Eigenlijk heeft hij hetzelfde idee van muziek maken als wij: Liedjes maken zonder concessies en daarna mensen zoeken die de liedjes mooi kunnen aankleden. Hij wordt deze tour vergezeld door Peter (bas) en Bill (drums). Zoek die Snailhouse shit op en luister!
Nu zitten we aan de port in een blijkbaar typisch Duits studentenhuis. Het verschil met Nederland in dat het hier weer eens fucking netjes is. (Temy voelt zich nog extra schuldig tegenover z'n lieve Oudenoord-huisgenootjes). Bijna, nou eigelijk toch best wel dat je je bijna bezwaard voelt iemands kaas uit de koelkast te jatten.
Hier zitten we dus. Chris en Temy, kauwend op wat kaas uit de koelkast van zo onwijs gastvrije mensen.. Gisteren de show in Haarlem; matig.. Toch wel lastig. Net als vandaag. We proberen wat nieuwe dingen en daar moeten we nog een beetje inkomen. Paper Tiger treedt normaal gesproken als vijfmans formatie op en nu moeten we het met ons tweeën doen.
We doen wel vaker showtjes op die manier en dan beperken we ons tot twee gitaartjes. Voor deze tour wilden we het iets spannender maken. Voor het publiek, maar ook voor onszelf.
We wisselen af met een basgitaar, spelen mee met wat voorgeprogrammeerde beats, doen ons 80's house nummertje met een 80's Yahama-keyboard.. Maar het gaat allemaal nog niet vanzelf..... Jammer dat we Juno, Tommy en Joel moeten missen.
De Snailhouse jongens zijn in elk geval erg relaxed. Afgelopen nacht hebben ze bij Mr. Miyagi en vrouwtje theelepel (ouders van Temy) geslapen. Het ontbijt was gezellig en ze vonden het ook absoluut geen probleem dat Chris ons naar Magdeburg heeft gereden in plaats van onze chauffeur/harde tourbaas Jorrit. Hij heeft gisteren ontzettend last gekregen van misselijkheid en koorts. Morgen Berlijn!
Wurzburg - Wenen 26 november
De NBI in Berlijn is een toffe club met een leuk podium en aardige mensen. Alleen een beetje jammer dat de show zeer slecht gepromoot is. We krijgen ons diner in een supergoed vegetarisch restaurant: Hans Wurst. Freaky Fact: We hebben daar Chris z'n dubbelganger gezien....weird. De volgende dag gauw even Checkpoint Charlie meegepakt voor degenen die dat nog niet gezien hadden en toen weer naar de bus. Weinig tijd om lekker even rond te hangen. Na Berlijn is Hamburg aan de beurt. Hamburg is Mike's favoriete stad in Europa, hij is er veel geweest dus hij is onze gids. We spelen in Astra Stube, een gezellig alternatief cafeetje pal onder een trambrug met fantastische accommodatie. Ondanks dat aan de overkant twee Amerikaanse bands spelen en dat een grote groep stamgasten naar TV on the Radio gaat, is het een geslaagd optreden. Zeker de beste tot nu toe. Goede sfeer, lekker gespeeld en tevreden het podium afgestapt. Wederom geen tijd Hamburg te checken. Morgen weer vroeg op en zeven uurtjes rijden.
Zojuist in AKW te Wurzburg gespeeld. Erg toffe zaal met een hoog podium, deed een beetje denken aan de Helling. Wederom weer de bevestiging: Duitsers zijn zo onwijs gastvrij en vriendelijk! Ik denk dat een hoop bandjes kunnen bevestigen dat Duitsland een van de leukste plekken om te spelen is. Na het optreden nog een goede nazakker gedaan bij wat luitjes thuis. Trashy huisje, klein kachetje, Duits bier, leuke lui, Beatles op vinyl.. We vermaken ons prima! Toch nog maar even drie uurtjes slaap meepakken.
We zijn vanochtend vroeg vertrokken en volgens ' the frickin' tomtom 'ey' zijn we over 5 uur in de Transporter Wenen...We zijn benieuwd wat voor zaal het is. We staan in elk geval op hun site aangekondigd als Punk/Hardcore muziek. Laten we hopen dat de Oostenrijkse punk liefhebbers ons een beetje trekken. Anders spelen we de set gewoon 3 keer zo snel. Ook vet: elke woensdag is het ping-pong night in de Transporter. Ben ik even blij dat ik mijn batje altijd bij me draag.
By the way, blijkbaar is een busje met een Nederlands kenteken erop vragen om aangehouden worden door die Polizei! We zijn nu in twee dagen al drie keer naar een parkeerplaats meegenomen. Eerste keer door die Polizei - die dan heel vaag voor je gaan rijden en met een bordje uit het raampje gaan wapperen - alleen voor rijbewijs, papieren en de vraag of we drugs hebben. Tweede keer door Zoll, weer vragen of we drugs hebben, twee mannen met een hond die met handschoenen tussen onze onderbroeken naar verdachte zakjes zoeken én de derder keer weer door die Polizei, waarvoor we onze zakken moeten leegmaken, na wederom de drugs-ondervraging te hebben doorstaan.
Deze toko hier in Wenen is echt wel tof. De mensen zijn hier een beetje erg hip. Peter: " Like we died and gone to hipster heaven" Maar ze kopen ook wel lekker de merch! De geluidsman had het maar moeilijk met ons. Dat hadden de meeste trouwens wel. Waarschijnlijk denken ze; twee gozers: eitje.. Maar we wisselen continu van plek op het podium en ook nog eens van gitaar naar mandoline, naar basgitaar, naar laptop, en soms spelen nu ook de Snailhouse-luitjes drums bij ons en ziet zo'n geluidsman dat niet helemaal aankomen. Een uitdaging zullen we het maar noemen. We zitten er trouwens helemaal in: de nieuwe liedjes voelen steeds meer vertrouwd op het podium en we rocken als een tiet! Hoezee Hoezee!