Within Temptation had woensdag de eer om Summer Darkness 2008 in Tivoli Oudegracht te openen. Dat moest te doen zijn voor een band die eerder podia deelde met Iron Maiden en Metallica. Helaas zijn muzikanten ook gewoon mensen die opeens ziek kunnen worden. Een grieperige Sharon den Adel zong zich gedisciplineerd naar het einde van avond, terwijl ze eigenlijk op bed had moeten liggen. Om iets voor half tien gaat eindelijk het zaallicht uit in het oh, zo warme Tivoli Oudegracht. Summer Darkness 2008 is officieel begonnen en het is aan Within Temptation om het festival te openen. Ze doen dat met een, zo is te lezen op de site, intiem concert waarbij onder andere Anneke van Giersbergen, ex-the Gathering, een liedje komt meezingen. Dat intiem een relatief begrip is, wordt meteen duidelijk aan de stage-attributen die toch een plekje op het podium hebben gekregen. De meeste bands kunnen alleen dromen van een beamer, een backdrop, fakkels en standbeelden, maar voor Within Temptation betekent dit 'rustig aan doen'. Ze houden het vuurwerk immers in de kast en staan voor de verandering weer eens schouder aan schouder op het krappe podium van Tivoli. Within Temptation, twaalf jaar na oprichting een van de best verkopende Nederlandse acts in het buitenland, heeft er zin in. Vol goede moed jut zangeres Sharon den Adel het publiek op terwijl ze met zowel opera-achtige zang als een meer rauw geluid een sprookjesachtig randje rond de zware gitaren zingt. Het publiek, bestaande uit zowel langharige rockers, pubermeisjes als nette meneren en mevrouwen weet wat het te doen staat: meezingen, klappen en springen, zelfs als het hiervoor eigenlijk te heet is. Toch hapert er iets in de Within Temptation-machine. Het stemgeluid van Sharon klinkt wat hees en dun. Vooral de echt hoge uithalen lijkt ze niet te redden. Bij "Stand My Ground" lost ze dit slim op door het publiek mee te laten zingen. Keith Caputo, zanger van Life of Agony, geeft Sharon vanaf band een steuntje in de rug bij het catchy "What Have You Done". Sharon worstelt ondertussen met haar oortje, draait aan haar zendertje, maar mist daarbij, professioneel als ze is, geen woord van haar teksten. "Sorry, ik ben een beetje grieperig", verontschuldigt ze zich hierna en ze wint daarmee de sympathie van zelfs de zuurste bezoekers. Helemaal voorbij zijn de problemen daarmee niet. Bij het eerder aangekondige duet met Anneke van Giersbergen doet de band een stapje terug en begeleiden Ruud en Robert de twee dames op de akoestische gitaar. Lekker veel ruimte voor de zang, moeten ze gedacht hebben. En nu dus lekker veel ruimte om precies te horen hoe Sharon het vanavond net niet redt. Het resultaat: een bijna pijnlijk contrast met Anneke die moeiteloos en met een duidelijk voller geluid door het nummer "Somewhere" glijdt. En toch weet Within Temptation overeind te blijven. Goed, dit keer niet door de zangprestaties van Sharon en ook niet door de soms wel erg simpele gitaarpartijen, maar wel door uitstraling en enthousiasme. Op het podium staat een band die duidelijk nog speelt voor het plezier en daarbij, met een gelikte show, iedereen een mooie avond wil bezorgen. Within Temptation gaat niet naar huis zonder alsnog voor een goede sfeer te zorgen. Tot het laatste akkoord blijft Sharon glimlachen, headbangen en dansen. Een pluche bloem of ballonnen in de vormen van een hartje, de kadootjes vanuit het publiek worden tijdens nummers dankbaar aangenomen. Geen gehaast of gemopper, maar de schouders eronder en doorzetten tot het eind. Wanneer Sharon vlak voor de eindstreep een hap confetti in haar mond en haar gesmeten krijgt door een groep fans, is het mooi geweest en gun je haar minstens een lang weekend rust toe. Dat de band er stiekem een kwartier eerder mee ophoudt dan staat aangegeven in het programma, zien we daarom voor deze ene keer door vingers. Within Temptation Gezien: woensdag 6 augustus 2008 in Tivoli Oudegracht.