Beats overheersen de zaterdagavond in Tivoli. Het was een avond van uitersten eindigend in een kolkende dansmassa tijdens Vive La Fête. Feest was het ook met Apotygma Berzerk, terwijl Snog zich staande moest houden in een halflege zaal. Snog betekent tongzoen, maar is ook de naam van de Australische band die de avond in Tivoli inluidt voor slechts een handjevol toeschouwers. Zanger David Thrussel gelooft dat ‘snogging’ (zoenen en knuffelen) het wapen van het marxisme is. Zijn teksten zijn doorspekt van antikapitalistische en fascistische verwijzingen, de videobeelden op de achtergrond laten dollartekens om het kruis zien en andere symbolen van ethische beginselen die afgegleden zijn naar schaamteloos kapitalisme. Het moge duidelijk zijn; Snog heeft een boodschap. En deze ligt er wat al te dik bovenop. De beats zijn bij vlagen meeslepend en de subtiele bliepjes maken het alleen maar spannender. Toch blijft het allemaal mat en begint Thrussel met zijn pretentieuze praatjes al snel te irriteren. Dat doet Apotygma Berzerk toch beter. Zo niet dankzij de muziek, dan wel door de spetterende show. De geschiedenis van deze groep uit Noorwegen gaat alweer terug tot 1982, maar klinken dankzij een tijdloze mix van electro, EBM, rock en new wave nog altijd van het hier en nu. Nummers die niet zouden misstaan op TMF en ABBA’esque synthesizerloopjes worden afgewisseld met snoeiharde gitaarriffs en keiharde beats. Het is juist die combinatie van toegankelijk en duister die Apotygma Berzerk ook live tot een bijzondere band maakt. Zanger Stephan Groth, gehuld in een broek die steeds iets verder richting zijn knieën schuift, bespeelt het uitzinnige publiek als geen ander. De illustere gitarist ‘Angel’, strak in de kleren gestoken, doet daar als de ideale gothboy nog een schepje bovenop. Het is een best-of show, dus de publieksfavorieten vliegen je om de oren. Van voor tot achter gaat de zaal uit zijn dak en teksten worden woord voor woord meegezongen. Vive La Fête is nu niet de meest gothicverantwoorde band in de line up. Toch blijkt vanavond dat ook het overgrote deel van de meest hardcore Summer Darkness bezoekers uit de voeten kan met deze ‘fashionable’ Franse elecrorock. Getuige de kolkende mensenmassa die Tivoli is geworden, is de Vlaamse band zelfs een publieksfavoriet. Zangeres Els Pynoo is toepasselijk gestoken in een zwartkorset waarin haar weelderige boezem goed tot uiting komt. Elke keer lijken haar benen weer een centimeter langer en haar borsten een maatje groter. Haar geliefde en gitarist Danny Mommens huppelt zoals gebruikelijk om de reusachtige schone blondine heen. De band is nog altijd een lust voor het oog, zeker met de spannende belichting. Pynoo kirt erop los begeleidt door de uitgemolken maar nog altijd effectieve ‘one-drop’ discobeat. Muzikale variatie en diepgang is nooit hun hoogste troef geweest, maar dit keer laat ook de presentatie ervan te wensen over. De woeste en vaak pikante shows die een aantal jaar geleden hoge ogen wierpen, zijn nu gereduceerd tot wat zwaaien met de boezem. Pynoo draait rondjes met de tamboerijn in de hand of zwaait elegant haar armen in haar nek. Vive La Fête is nog altijd een energieke liveband die garant staat voor een goed feestje, maar ook een die hetzelfde kunstje nog slechts lijkt te herhalen. Summer Darkness dag 4 met Snog, Apotygma Berzerk en Vive La Fête Gezien: Tivoli Oudegracht, zaterdag 9 augustus 2008