Het optreden in Theater Kikker is pas het tweede van Susanna & The Magical Orchestra in Nederland, na de laatste editite van Crossing Border. Dit keer is dat naar aanleiding van hun nieuwe album ‘Melody Mountain’, een plaat die enkel bestaat uit covers van onder andere Leonard Cohen, Joy Division, Kiss, Bob Dylan, AC/DC, Depeche Mode en Fairport Convention. Inmiddels hebben we al mogen ervaren dat bekende hits in een nieuw jasje steken prima werkt, Nouvelle Vague is hier een succesvol en recent voorbeeld van. Voor Susanna Karolina Wallumrød en Morten Qvenild echter geen bossanova. Zij hebben een andere manier gevonden om de tijdloze songs eigen te maken. Het popduo verwelkomt de halfvolle zaal met ‘Hello (at my doorstep)’ uit eigen keuken. Boven de hoofden van de twee muzikanten hangen twee tafellampen die vergezeld worden door hier en daar zacht glinsterende peertjes. Precies genoeg licht. In alle rust krijgt het publiek de kans ze te ‘leren kennen’: hun gezichtsuitdrukkingen, de voorzichtige bewegingen van Susanna, de muziek en vooral; de zang. De Noorse zangeres zingt helder maar warm, aanwezig maar niet op een irritante manier. Haar woorden varen op een kalme wijze naar je toe. Ze articuleert, en er is niets zo fijn dan de tekst volledig te kunnen verstaan, zeker als het om prachtige woorden gaat. Met Depeche Mode’s ‘Enjoy the Silence’ is dit ook het geval. Het is gek, want ook al weet je dondersgoed dat dit niet haar eigen woorden zijn, zo lijkt het wel. Het lijkt recht uit haar hart en eigen ervaringen te komen: Susanna vertelt haar verhaal. Dit doet ze alleen wanneer ze zingt, tussendoor zwijgt ze als het graf. De enige die af en toe het woord neemt is toetsenist Morten. Deze wereldvreemde is duidelijk ook niet al te best in praten. Hij geeft het zelf toe: "We are better musicians than talkers, so we’ll stick to what we know best." Wel meldt hij af en toe op verlegen wijze wat hij van Utrecht vindt en hoe onmogelijk het was om bij Theater Kikker te komen. Aan de lach van het publiek te horen werkt dit alleen maar vertederend. Ook de geluiden die hij produceert hebben dit effect. Morten’s magische orkest bestaat uit toetsen en synths. Warme en simpele klanken begeleiden Susanna’s stem, en dit is genoeg. Met zijn ogen gesloten geeft hij de geluiden de ruimte en alle tijd om tot de trilhaartjes van de luisteraars door te dringen. Wanneer een lied keurig is afgerond verschijnt er een bescheiden glimlach op het gezicht van de oranje harige Susanna. Dit is niet om te laten weten dat we kunnen applaudisseren, nee eerder om ons een kans te geven even adem te halen. Alles is namelijk te horen, zelfs het geklik van de fototoestellen tijdens de eerste paar nummers. Covers worden afgewisseld met hier en daar wat van hun eigen werk. Hoogtepunten blijven echter songs als ‘Love will Tear us Apart’ en AC/DC’s ‘Long Way to the Top’. Vooral deze laatste is bijzonder omdat het op een ballad manier wordt gebracht. Als toegift trakteert Susanna het publiek nog op ‘Halleluja’ en laat ze de bezoekers achter vol melancholie en kippenvel. Susanna & The Magical Orchestra is een magisch duo die doormiddel van rust en ruimte tussen en tijdens songs het publiek volledig doet laten voelen en luisteren, naar de magie van muziek én van de stilte. Susanna & The Magical Orchestra Gezien: Theater Kikker, donderdag 3 mei 2007