Hij is gitarist in drie bandjes tegelijk én medeoprichter van een platenlabel. Bart de Kroon (26) houdt zichzelf graag bezig. Tegelijkertijd rondt hij ook 'nog even' zijn studie neuropsychologie af. De Kroon weet het vooralsnog allemaal te combineren. "Het gaat nog wel goed. Het zal altijd een soort van verloop krijgen. Op dit moment is het één belangrijker, over een tijdje weer een ander." Op dit moment ligt de nadruk op de Pien Feith Band. "Mercy Giants lopen nog niet heel hard en Pien is heel ambitieus en ondernemend, daar ga ik ook in mee."
Om er zoveel tijd en energie in te steken, moet hij ooit een liefde voor muziek hebben ontwikkeld. Wanneer dat was weet De Kroon zich nog te herinneren. Het begon op jonge leeftijd. "Muziek als Roy Orbison heeft mij voor het eerst echt geraakt. Zijn liedjes kwamen op de radio en hoewel mijn ouders het ook mooi vonden, pakte ik het er zelf tussenuit als meer emotioneel dan andere muziek. Ik vind het nog steeds mooi."
Er is geen groot overkoepelend idee over wat de gitarist muzikaal allemaal wil doen. "Ik wil gewoon heel veel doen. Er zijn maar een paar dingen die ik niét wil doen, maar welke dat zijn, weet ik zelf eigenlijk ook niet," legt De Kroon lachend uit. Toch weet hij, na wat aandringen, een algemene omschrijving van al zijn muzikale projecten tevoorschijn te toveren. "Het is meestal niet heel lichtvoetig. Ik houd van een beetje duister of melancholisch. Het moet niet vrolijk zijn."
Terwijl hij het zegt, bedenkt De Kroon - die zelf niet vaak vrolijke muziek opzet - zich dat hij misschien ooit toch wel eens iets vrolijks zal proberen. "Maar op dit moment niet. Als je chagrijnig bent, doet depressieve muziek het nog steeds goed, maar als je blij bent, kan vrolijke muziek juist heel vervelend zijn." Ook bij het maken van muziek gaat dit volgens hem op. "Als ik vrolijk ben, ga ik wel iets leuks doen met mijn vrienden ofzo. Dan ga ik niet binnen zitten met een gitaar. Voor mij is het dus logisch dat het zo uitpakt." Voor wie het zich nog afvroeg: een vrolijk liefdesliedje hoef je van hem dus niet te verwachten.
Ook het verlaten van Pien Feith of Mercy Giants om meer tijd te hebben voor soloproject The Good Son ligt niet in de lijn der verwachtingen. Daarvoor heeft hij teveel plezier bij beide bands. "Ik zou de mensen ook teveel missen als ik zou stoppen. Zo kom ik nog eens buiten en die afwisseling is prima."
The Good Son is het proeftuintje van De Kroon. Daar kan hij zijn ideeën zonder concessies in kwijt, de dingen die niet passen binnen het stramien van de andere bands waarin hij actief is. De bezetting waarmee hij speelt verandert vrijwel iedere keer. "Ik vraag elke keer wat mensen om mee te doen. Dat varieert nogal. Het is ook nog niet helemaal zeker wie er zondagmiddag in dB's meedoen." In een eerder interview met 3VOOR12/Utrecht vertelde De Kroon in de zomer van 2006 al de basispartijen van achttien liedjes te hebben opgenomen. "Ik ben continu bezig met opnemen. Ze waren nog niet naar mijn zin. Een paar nieuwe opnames zijn al beter, maar er zijn er nog veel meer. Ik heb er nu ongeveer zesendertig."
Zesendertig liedjes. Maar De Kroon wil verder gaan dan alleen maar liedjes. "Ik heb in mijn hoofd dat ik liedjes af wil wisselen met 'noise' en dat dan in goede verhoudingen. Pas heb ik met Melvin (Wevers, red.) gespeeld en toen hebben we een groot gedeelte geïmproviseerd. Het heeft zeker een meerwaarde, want het heeft een heel andere instelling. Je gaat écht luisteren." "Het is geen sfeermuziek," vervolgt De Kroon. "Je moet het hard aanzetten, niet zacht op de achtergrond. Als je het lekker hard zet, dan hoor je de nuances, de kleine dingetjes."
Of en wanneer de plaat van The Good Son uit zal komen, weet ook De Kroon zelf niet. De gitarist - die erg goed is in het beantwoorden van nog net niet gestelde vragen - legt uit dat het afhangt van wanneer hij tijd heeft. Wat wel vaststaat, is dat de release onder het Badmintone-label zal gebeuren. "Ik wil er de tijd voor nemen; alles zelf doen, alles zelf opnemen. Hoewel ik graag met mensen samenspeel, wil ik hierbij geen concessies doen. Maar iedereen is welkom om mee te doen."
Het soloproject is ontstaan vanwege alle liedjes die De Kroon al langere tijd schreef. "Daarom heb ik er nu ook in één keer zoveel. Ik wil er gewoon een keer vanaf, want ik onthoud die dingen altijd en wat moet ik er dan mee doen? Het hoeft niet af te zijn. Albums zijn altijd momentopnames. Ik voel altijd wel het risico maar tegen die release aan te blijven hikken. Zeker omdat ik alles zelf doe. Maar ik ben me ervan bewust en probeer dat dus te omzeilen."
Als het debuut eenmaal uitkomt, is de kans groot dat De Kroon de naam van de band verandert. "Dan is het tijd voor wat anders denk ik. The Good Son is erg persoonlijk, dat is ook logisch. Maar uiteindelijk is het toch anders dan ik vooraf in ogen had. Het is wat abstracter geworden."
Bart de Kroon is verbonden geraakt met zoveel bands in Utrecht, zonder daar zelf echt naar op zoek te zijn gegaan. "Ik heb nergens gesolliciteerd ofzo. Ik speelde gewoon bij We vs Death en werd toen gevraagd door de Great Lake Swimmers om mee te doen. Dat leek me erg leuk. Ook bij Pien Feith ging het ongeveer zo. Ze heeft karakter en dat spreekt mij erg aan. Zij had een bassist nodig. Dat kon ik helemaal niet, maar wilde het wel proberen. Dus ik heb een bas gekocht en het gewoon maar gedaan. Nu zou ik er niet meer mee kunnen stoppen."
Stoppen lijkt wel het laatste waar De Kroon aan denkt. Eerder komen er nog meer nieuwe projecten en bezigheden. Zo is er 'The Hugh Grant Syndrome', een indierock-project waarin ook zijn Pien Feith-vrienden meedoen. "Maar dat is allemaal voor de langere termijn. Als we het er over hebben is het altijd van 'het is een goed idee en dat gaan we nog écht een keer doen'. Op een gegeven moment krijgen andere dingen prioriteit. Dat komt nog wel."
De Kroon lijkt onderdeel van een vrij grote groep muzikanten die graag zoveel mogelijk samenwerken. Dat is dan ook zijn ideaal: een hele grote band. "Zo groot mogelijk. Iedereen doet mee."
The Good Son, Rivulets en Great Lake Swimmers
Zondag 6 mei, dB's
Aanvang: 16.00 uur
Entree: 6 euro
Bart de Kroon: “Vrolijke muziek kan erg vervelend zijn”
Bandlid Pien Feith en Mercy Giants vertelt over soloproject The Good Son
Ruim vijf jaar speelde hij bij We vs Death, hij is gitarist bij Mercy Giants en bassist van Pien Feith en medeoprichter van Badmintone Records. Bart de Kroon is geen onbekende in de Utrechtse muziekwereld. Komende zondag speelt hij met zijn soloproject The Good Son in dB’s, dus vond 3VOOR12/Utrecht de tijd rijp hem eens stevig aan de kroon te voelen.