Een groep mensen hangt buiten rond voor de ingang van Tivoli Oudegracht. A4-tjes met het alleszeggende 'uitverkocht' hangen verspreid op de muren van de poptempel. Een huisvesting die vanavond de meest prominente namen uit de huidige breakcorescene onder de pannen heeft. Een officiële dresscode is er niet, maar de suggestie is 'brides and grooms'. Bij binnenkomst blijkt dit idee compleet genegeerd te zijn. Bong-Ra en zijn trouwerij lijken even bijzaak. Het is feest, bij zowel de bezoekers als de artiesten. Dat Led Zeppelin misschien weer bij elkaar komt boeit niemand, dít is pas een reünie! Veel meer incrowd dan het spektakel van vanavond kan het haast niet worden. Het balkon kom je alleen in met VIP-pas en is voornamelijk voor vrienden en familie van het pasgetrouwde stel. Dit zijn waarschijnlijk diegenen met weinig zin om opgezwolgen te worden door een willekeurige crowdpit. Want die zijn er vanavond zeker, of het nu voorin of achterin de zaal is. Een moment van onoplettendheid waar plots een dansbare beat de zaal in wordt gestuwd, creëert een grote kans om je biertje in iemands nek te lanceren. Utrecht is merkbaar present met bekende gezichten overal waar je kijkt, van de plaatselijke drum 'n bass kliek tot aan de eigenaar van de platenzaak om de hoek. 7-7-7 verandert naar 8-7-7, maar het moment is nog lang niet vervlogen. Met veel wijzigingen in de overvolle timetable is het soms onduidelijk welke artiest je nu voor je hebt, voor zover het nog uitmaakt. Zodra Jason Forrest echter het stokje overneemt, valt alle twijfel weg. Binnen luttele seconden wordt de zaal om zijn vinger gewonden en zijn er meer vuisten in de lucht dan aanstekers bij een Tiësto In Concert. De grootste naam op het affiche vandaag is zonder twijfel Venetian Snares. Helaas weet deze zijn belofte niet in te lossen. Jason Forrest had eerder al zoveel energie los gekregen waardoor Snares' set overkomt als één die 'geschikt is voor alle leeftijden'. Zo onnavolgbaar als met zijn albums, nog chaotischer is het nu. De mensen die nu nog dansen, kun je net zo goed plaatsen in een videoclip op mute; een ritme is zelden aanwezig, zodat het er allemaal wereldvreemd uitziet. Wel een handig moment om nog wat drinken te halen. Een stuk onbekender is dj Scotch Egg, een man die in tegenstelling tot velen vanavond eens met andere audiotools te werk gaat. * Pling! * Iedereen die wat jaren terug een Gameboy had, wordt wakker. Fuck die laptop, Nintendo-core is wat er nu gaat komen. Waar Snares zijn set niet dansvloer-geschikt bleek, pakt Scotch Egg het op waar Forrest gebleven was. Schelle Nintendo bliepjes worden geserveerd onder een deken van vieze gabberbeats. "This is a song that is mandatory for every wedding!" schreeuwt Forrest plots door de microfoon. Hij is terug op het podium en steelt direct weer de show. Het is even doorspitten in de muziek-database van je brein maar plots slaat de conclusie je voor de kop. De vogeltjesdans! Uiteraard gestoken in een bizar herrie-jasje. Terug in de zaal is hij minstens even prominent aanwezig. Een praatje met de beste man is dan ook van korte duur. Wanneer ik hem vertel dat we hem recentelijk nog hebben gesproken in een Utracks-uitzending is er een kort moment van herkenning. "So that was you guys?" Ondertussen neemt de muziek een hogere versnelling aan en Forrest lanceert zichzelf bovenop een crowdpit. "Nice! I came here to dance! Let's go!" Voor je het weet zijn Scotch Egg en Forrest weer samen op het podium. Alles komt voorbij, van de eerdere vogeltjesdans tot aan Bon Jovi-covers. Alle artiesten zijn aan het feesten op het podium en mrs. Bong-Ra deelt rozen uit aan het publiek. Een feestje heeft zelden zo'n hechte sfeer over zich gehad. De datum 7-7-7 trilt onder de zware bassen langzaam de geschiedenis in terwijl Bong-Ra tevreden terugkijkt op een uniek trouwfeest. Bong Ra's Weddingbash Gezien: zaterdag 7 juli 2007, Tivoli Oudegracht