Sepultura heeft Max echt niet meer nodig

Nostalgie en vakmanschap voor toegewijde fans in Tivoli

Tekst: Rene van der Meer / Fotografie: Tim van Veen, ,

Sepultura trekt geen uitverkochte zalen meer - laat staan Ahoy's, zoals tien jaar terug - , maar trekt daardoor misschien wel een meer betrokken publiek. Ook zonder Max klinken klassiekers als 'Refuse/Resist' meer dan indrukwekkend, maar Sepultura kijkt vooral liever vooruit.

Nostalgie en vakmanschap voor toegewijde fans in Tivoli

Kun je een recensie over Sepultura schrijven zonder oud-frontman Max Cavalera aan te halen? Lang maakte de zanger/gitarist deel uit van de Braziliaanse metalband, maar ruzie sloeg een wig tussen de ooit hechte Sepulturafamilie (Max' broer Iggor zat tot voor kort op de drumkruk) en de boze frontman vertrok. Terwijl hij zijn eigen band Soulfly oprichtte en de Sepulturafans meekreeg, probeerde Derrick Green bij Sepulura de plek van Max over te nemen. Dat de band in deze bezetting inmiddels drie volwaardige albums op zak heeft, leek geen invloed te hebben op een onverwoestbaar verlangen op Sepultura langs de Max-lat te leggen. Maar wie Sepultura hier in Tivoli aan het werk ziet, begrijpt dat die gewoonte de kast in kan. Voordat Sepultura aan een lang niet uitverkocht, maar daardoor juist meer betrokken Tivoli laat horen hoe stevig het op de benen staat, is het aan het Tilburgse Outburst om de zaal op te warmen. De symphatieke band met duidelijk zeer ervaren muzikanten speelt vol enthousiasme een mix van trash, death en Gothenburgmelodieën. In alle gevallen is het drummer Serge Smolders die met zijn enorm soepele en snelle techniek respect afdwingt. Het geluid had iets helderder gemogen, vooral in het begin zijn de hogere noten van de gitaren niet goed te horen en verdwijnen sublieme solo's in een dof geraas van bas en drums. Een kanttekening bij een verder erg strak, ervaren en sympathiek gezelschap. Sepultura weet wat het waard is en ramt, na een korte ombouwpauze, binnen vijf minuten een klassieker door de zaal. Een bezwete menigte vooraan in de zaal springt en beukt mee op het ritme van 'Refuse/Resist' terwijl zanger Derrick met een woedende blik schreeuwt over 'tanks on the street'. Nog voor het einde van deze Sepultura-hit, wiegt de eerste crowdsurfer richting het podium om hiervandaan weer in het publiek te springen. Nostalgie, vakmanschap of gewoon een puike band? Het aanwezige publiek geniet van het steeds meer ontspannen spelende Sepultura. Wanneer bij een andere oude kraker 'Beneath The Remains' de lichtshow wordt beperkt tot felle lampen die de zaal verlichten, is het of de band in hun eigen huis voor een groep vrienden speelt. Natuurlijk, wie de band kent van toen ziet met bassist Paulo Jr. en gitarist Andreas Kisser maar twee echt bekende gezichten (drummer Iggor Cavalera zwaaide onlangs af en is vervangen door Jean Dolabella). Maar Sepultura heeft inmiddels meer dan duidelijk gemaakt dat het liever vooruit dendert dan achterom kijkt. En het wordt hoog tijd dat die boodschap een keer gehoord wordt. Sepultura/Outburst Gezien: Tivoli Oudegracht, zondag 5 augustus 2007