Wie zingt er eigenlijk bij Lacrimas Profundere? Als de band meteen na het soundchecken begint met spelen, is het eerste wat opvalt dat de toetsenist vervangen is door voorgeprogrammeerde keyboardpartijen. Op 's bands website staat juist vermeld dat zanger en medeoprichter Christopher Schmid gestopt zou zijn. Zijn aangekondigde vervanger Peter Kafka staat wel op het podium maar speelt basgitaar. In plaats daarvan lijkt de band een zanger rechtstreeks uit Finland te hebben geïmporteerd: muts op, t-shirt met '666' in een hartje van prikkeldraad en een diepe stem. Hoe verwarrend de nieuwe line-up ook moge zijn, het ziet eruit en klinkt alsof de leden al jaren het podium delen. De stijl kan tegenwoordig omschreven worden alsof HIM en wijlen Sentenced zijn gefuseerd. Of, zoals de bio het verwoordt, "alsof Sisters of Mercy plotseling besloten hebben Type O Negative te gaan coveren". Bij Lacrimas ligt het tempo over de hele lijn wat hoger dan bij genoemde voorbeelden. De hele set zit vol catchy riffs en stuwende ritmes, overgoten met een melancholisch sausje. Ondanks dat de nummers afzonderlijk allemaal goed in elkaar steken, begint het na een half uur allemaal wat op elkaar te lijken. Maar dan zet de band 'My Masquerade' in, een heerlijk dromerig nummer dat het tempo even uit de set haalt en spontaan kippevel bezorgt. Door de zanger aangekondigd als meer gothic maar tegelijk is het het meest doomy nummer van de avond. Ook 'To Love Her on Knees' springt eruit, dankzij een übervet synthloopje. Het al even vette en heldere zaalgeluid doet de rest. Eigenlijk is het wonderlijk dat de band, die al sinds 1993 bestaat, niet méér publiek trekt. De EKKO is redelijk goed gevuld maar echt druk kan je het nog niet noemen. Misschien ligt het aan de naamsbekendheid, gezien de tourdata speelt Lacrimas maar zelden in niet-Duitstalige landen. Dat zou ook meteen verklaren waarom zowel bassist als zanger het bier heffen en "Skål" roepen. Als ze hier eerder waren geweest hadden ze geweten dat we in Nederland gewoon proost zeggen. Ook Delain profiteert van een helder en vet geluid. Vooral de dikke bas- en gitaarpartijen zijn een genot voor het oor. Ze zijn zo hard ingemixt dat de keyboardpartijen van oprichter Martijn Westerholt hier en daar wat ondergesneeuwd raken. Het is een van de eerste optredens sinds het vertrek van gitarist Ray van Lente, een dikke week geleden. De band gaat sindsdien door als quintet en het ontbreken van de tweede gitaar valt niet eens op, daar is het geluid met slechts één gitarist vol genoeg voor. Ook het hoge niveau van debuut 'Lucidity' wordt met gemak gehaald, niet in de laatste plaats door de zuivere zang van Charlotte Wessels. Vooral de samenzang met gitarist Ronald Landa werkt sfeervol. De poses van Landa en bassist Rob van der Loo lijken rechtstreeks uit de powermetalscene te komen, inclusief de vieze gezichten tijdens gitaarsolo's. Toch is het een aangenaam contrast met Wessels' wat onwennige houding op het podium. De jonge zangeres heeft absoluut talent maar mist nog de uitstraling van meer ervaren frontvrouwen in andere Nederlandse gothic metalbands. Nu worden die vergelijkingen natuurlijk bij elke recensie van deze band gemaakt, maar ontkom er maar eens aan. Delain heeft in ieder geval een streepje voor op enkele genregenoten door operafratsen en al te snelle stukken uit de weg te gaan. De tragere en soberdere arrangementen werken ook live het sfeervolst. De nieuwe single 'See Me in Shadow' is daar een goed voorbeeld van. Tot ongenoegen van de band zit er echter te weinig beweging in het publiek, dus geven ze het goede voorbeeld door het in 'The Gathering' op een springen te zetten. Iets voor tijd verdwijnt de band van het podium, waardoor iedereen in de zaal nog een toegift verwacht en verlangt. Die blijft echter uit, hoewel de band terugkomt voor een verklaring: de drummer heeft bloedende blaren (hij laat ze zien) en tenzij iemand pleisters voor hem heeft is het laatste nummer gespeeld. Nou, dan speel je toch een akoestisch nummer? Als het die ochtend bij Giel kon dan kan het vanavond ook in EKKO. Gemiste kans. Maar verder puik optreden. Summer Darkness, dag 2 met Lacrimas Profundere en Delain Gezien: EKKO, vrijdag 10 augustus 2007