Zanger en liedjesschrijver Maurits Westerik is met zijn band Gem in een flinke wervelstorm terecht gekomen. Het debuutalbum van de Utrechtse poprockhelden in spé wordt door de pers bejubeld en de boekingen uit binnen en buitenland stromen binnen. Onlangs stonden Maurits en de zijnen zelfs in het voorprogramma van de Arctic Monkeys (je weet wel, de Britpopsensatie van het moment). Maar Maurits blijft vooralsnog nuchter onder het succes van de band. Zijn kinderdroom om zanger te worden mag dan werkelijkheid zijn geworden, de medaille heeft ook een keerzijde. Doordat de muziek nu een breder publiek aanspreekt, zijn sommige interviewers niet alleen geinteresseerd in zijn liedjes, maar ook in zijn lievelingskleur en favoriete voedsel. Daar heeft hij nog wel eens moeite mee. Westerik is door zijn ouders flink gestimuleerd in zijn muzieksmaak. Zijn vader, die al op vroege leeftijd in het onderwijs aan de slag ging, was een fervent muziekliefhebber. Zijn moeder bracht hem in contact met de muziek van singer/songwriters als James Taylor en Tracy Chapman, en zijn ouders kochten al op zijn achtste een gitaar voor Maurits. Maar met zijn zusje Judith trok hij als kind het meest op. “We waren echt van die galerijkinderen”, vertelt Westerik, “die altijd aan het spelen waren op de hoogste verdiepingen van onze flat in Gorinchem.” Misschien kwam daar ook wel zijn droom vandaan om piloot te worden. “Het was dat of zanger”, vertelt hij. “Ik denk omdat beide beroepen een soort magische kracht lijken te hebben voor een kind.” Maar in zijn puberteit was Westerik vooral bezig met sporten: waterpolo en wedstrijdzwemmen. Terwijl zijn klasgenoten bezig waren met blowen en Nirvana, stond hij iedere ochtend om vijf uur op om te trainen. Dat was ook eigenlijk wel fijn, want Westerik was nogal op zichzelf als puber. “Maar ik was wel een sociaal kind”, legt hij uit. “Bovendien werd ik ook door de Nirvana-mensen wel gewaardeerd omdat ik gitaar speelde.” En toen hij zestien was, kreeg Westerik ineens genoeg van het zwemmen: “Altijd maar moeten presteren, ik wilde liever iets creatiefs doen.” Dus startte hij zijn eerste bandje, genaamd Mint. Na de HAVO verhuisde hij naar Utrecht om een opleiding journalistiek te volgen. Maar die heeft hij nooit afgemaakt omdat de muziek toch te veel tijd begon op te slokken. Over Gem was Westerik al de eerste keer zeker. “Na een half uur in de oefenruimte wist ik dat het een gouden combinatie was”, vertelt hij. “Die gedreven koppen, fantastisch.” Over de toekomst blijft hij nuchter. Westerik: “Ik heb een minimaal verwachtingspatroon. Ik zie deze tijd als een groot avontuur, waar ik het beste uit moet halen.” Of Gem uiteindelijk tegen de grenzen van het mogelijke in Nederland aanloopt, houdt Westerik niet zo bezig. De band gaat binnenkort naar de Verenigde Staten, dus dat ziet hij dan wel weer. Luister naar het interview dat Maurits Westerik gaf in Ziel en Zaligheid.