Hoewel de naam Mr. Love and the Stallions inmiddels veelvuldig opduikt in het Utrechtse clubcircuit, blijft hij wenkbrauwen optrekken. Waar komt hij in godsnaam toch vandaan? Bassist Remco van de Looy en zanger/gitarist Bas van de Looy - de twee zijn neven van elkaar - grinniken zodra het onderwerp ter sprake komt. Bas: "Het is een beetje een naam zoals The Smashing Pumpkins. We hebben 'm een keer op een dronken avond verzonnen en sindsdien zitten we eraan vast." Remco: "En ach, er zijn slechtere namen. Nou ja, slecht, er zijn pornografischere namen." De naam lijkt geen belemmering te zijn voor hun succes, want sinds een klein jaar geleden de tweede cd 'Paris' uitkwam op het toen kersverse Tinkatone-label van manager Jeroen Winkelman, gaat het voortvarend met de band. Mr. Love kreeg lovende recensies en werd door LiveXS uitgeroepen tot Local Hero van de maand december, de single 'Love in Paris', een aanstekelijke electrostamper, is een culthitje op 3FM en afgelopen weekend deed de band een kort toertje door Duitsland. De band die in het verleden door criticasters wel eens een rommelige imitiatie van dEUS werd genoemd, is ambitieus geworden en wil serieus genomen worden. "Ja, het gaat goed," beaamt Remco. "We hebben nu zelfs een contract gesloten met een boekingsbureau. En we zijn bezig met het opnemen van de tweede single. Dat wordt een nummer dat niet op de cd staat. We zijn nu dan nog wel een lokaal bandje, maar ik vind dat dat niet de manier is waarop we tegen onszelf aan moeten kijken. We moeten groter denken en proberen uit de amateurscene te komen. Zoals dat Gem en Solo al is gelukt." Bas: "Ik denk persoonlijk dat we voorlopig nog wel even een cultbandje zullen blijven. We hebben nu dan een liedje dat op 3FM gedraaid wordt, maar dat is vooral een culthitje. Maar we maken wel muziek voor het publiek. En onze tweede single wordt, net als 'Love in Paris', weer een electronummer, want we willen het geluk wel een duwtje in de goede richting geven. Maar we zijn wel weer te eigenwijs om ons helemaal aan te passen. Succes graag, maar wel op onze manier." "Een hitje scoren zou heel mooi zijn," meent Remco. "Maar we willen voorlopig vooral muzikaal groeien, betere nummers maken en serieus genomen worden. Daar werken we nu heel hard aan." De bassist schrijft inmiddels mee aan de nieuwe nummers, waar de meeste nummers op 'Paris' nog door alleen door Bas geschreven werden. Ook violist Einar Ihle doet mee aan het creatieve proces: hij schreef onder meer 'Love in Paris.' Een punt waar de bandleden nog aan willen werken, is hun sound, die op het moment nog heel erg in uitersten verdeeld is. Zo is de cd 'Paris' verdeeld in verschillende blokjes: op het up-tempo Velvet Underground-achtige openingsnummer 'Like You' volgt een reeks dynamische, slepende ballads, waarna de cd afsluit met een rits vlammende electro-nummers. Het leverde de band op gitaarpopmagazine GUN een bespreking op waarin de recensent toegaf de cd na de eerste acht nummers, wanneer de electro-kant begint, af te zetten. Zulke reacties blijken vaker voor te komen, al dan niet vice versa. Bas: "Ik hoor het alleen maar: 'Te gekke band hebben jullie, maar ik kan die electronica niet aanhoren.' Of andersom. Maar voor mij is het simpel. We maken electronica, we maken rock en wij vinden dat je net zo goed rock 'n roll kunt maken met electronica als met gitaren. Wel proberen we beide kanten de laatste tijd wat meer te integreren. Dat het allemaal een beetje hetzelfde gevoel uitstraalt." Remco: "De electrokant moet wat meer richting onze indiepop-kant gaan en de indiepop moet wat rauwer. We willen zeker niet richting het strakke dat de electronummers nu hebben, het moet allemaal een beetje rammelen, zoals bijvoorbeeld de Libertines dat zo mooi hadden. Maar ach, het blijft moeilijk. Op onze eerste cd (het demo-abum 'Evil Pop Music', waarvan de beste tracks terugkeren op 'Paris', red.) stonden de electronummers over de cd verspreid en daar kwam kritiek op. Dus besloten we de tweede meer een opbouw te geven van zacht naar hard en toen was dat ook weer niet goed. Dat zijn toch rare dingen. Het hoeft maar een keertje op z'n plek te vallen of je hoeft maar een hitje te scoren en ineens vindt iedereen het gaaf en vindt ze dat alle bands het zo zouden moeten doen." De band is bewust van zijn eigenzinnigheid en speelt daar graag op ironische wijze mee. Zo spelen de Stallions live het nummer 'Red Wine Incident' waarin een stukje 'Suds & Soda' van dEUS verwerkt zit met een ander refrein: 'We're the worst dEUS rip-off band.' Bas: "Dat was omdat we er een beetje moe van werden om steeds met dEUS vergeleken te worden. Dat is al lang niet meer terecht: ik luister de laatste tijd alleen nog maar naar britpop. Goed, toen we begonnen adoreerden we allemaal dEUS en Millionaire en waren we erg geïnspireerd door de mentaliteit die er in die tijd in Vlaanderen heerste. Dat als je muziek maakte je daar heel breed en eclectisch in kon en mocht zijn. Dat vind ik nog steeds. We hebben daarom in het begin heel veel geëxperimenteerd en hebben heel veel stijlen uitgeprobeerd. Ik denk dat dat een hele goede basis is om later popmuziek mee te maken." Het spel dat Mr.Love speelt met verwachtingen en conventies sijpelt door in de presentatie. Zo staan de bandleden in speciale kleding uitgedost op het podium en heeft 'Paris' een nogal opvallende, kitscherige hoes, die al veel luisteraars op het verkeerde been heeft gezet. Bas: "We staan inderdaad niet volgens het indie-pop plaatje op de hoes, nee. We wilden iets chic'ers doen, een beetje kitsch-porno achtig. Het is een beetje over de top, maar dat vinden wij gewoon leuk. Maar zoals we op de hoes staan, zo zagen we er destijds gewoon uit en zo stonden we op het podium. Het is entertainment. Dat paste ook wel gewoon bij onze smaak, hoor. Einar is daarnaast model en drummer Lou heeft ook wel een beetje een achtergrond in de mode. Dus ja, wat je ervan vindt, moet je zelf weten, maar wij houden daar wel van." "We zijn er niet het type naar om in alledaagse kleding op het podium te staan en een beetje trieste liedjes te zingen vol zelfmedelijden. Het moet altijd 'uplifting' zijn. Een beetje show, een beetje lol. Gewoon rock 'n roll. Dat vinden wij gewoon gaaf." Laat entertainment en rock'n'roll dan ook de insteek zijn als u komende vrijdag hun optreden op het tweejarig verjaardagsfeest van 3VOOR12/Utrecht gaat bekijken. Noem het een verfrissende eclectische mix van stijlen of gewoon rock 'n roll, net wat u wil, maar gaat dat zien!