30 jaar ACU muzikaal feest der herkenning

Maximale programmering met minimale speeltijd zorgt voor een vermakelijk feestje

Tekst: Misha Nuis / Fotografie: Sebastiaan ter Burg, ,

ACU bestaat 30 jaar en om dat te vieren zijn op deze vijdag maar liefst elf bands geprogrammeerd. Die krijgen allemaal ongeveer een kwartier de tijd, dus het is snel ombouwen, niet soundchecken en flink doorspelen vanavond. En dat werkt voortreffelijk. Het is een veelzijdig programma, dat mede dankzij de sneltreinvaart waarmee het wordt afgewerkt, voor een vermakelijk avondje uit zorgt.

Maximale programmering met minimale speeltijd zorgt voor een vermakelijk feestje

ACU bestaat 30 jaar en om dat te vieren zijn op deze vijdag maar liefst elf bands geprogrammeerd. Die krijgen allemaal ongeveer een kwartier de tijd, dus het is snel ombouwen, niet soundchecken en flink doorspelen vanavond. En dat werkt voortreffelijk. De meeste bands zullen deze werkwijze toch al gewend zijn, aangezien ze voor een groot deel afkomstig zijn uit de punk- en hardcore scene van Utrecht. Bovendien stonden ze al vaker op de planken van het in 1976 gekraakte Auto Centrum Utrecht. Maar er komt ook folk langs, metal en een vleugje postrock. Een allerminst eenzijdig programma kortom, dat mede dankzij de sneltreinvaart waarmee het wordt afgewerkt, voor een vermakelijk avondje uit zorgt. Allemaal zijn ze hier ter ere van de ACU, wat een veelvoud aan verjaardagsfelicitaties oplevert vanaf het podium. Skapunkers SPAM! hebben zelfs een ACU-ode in hun set opgenomen. Bij de opzwepende folk van Kalio Gayo (naar eigen zeggen de "oude lullengroep van de avond") wordt voor het eerst voorzichtig gedanst. Het is dan nog niet stampvol in de tent -later wel- maar van een feeststemming is vanaf het begin al absoluut sprake. Het enige euvel van de avond wat maar niet verholpen lijkt te kunnen worden, is een falende monitor aan een kant van het podium. Daardoor zijn zangers en zangeressen vooral op hun gevoel en minder op hun gehoor aangewezen om er iets moois van te maken. Het mag de speelvreugde niet dempen. AWOL rockt degelijk, Lushus brengt aanstekelijke eigenzinnigheid in een punksausje en We vs Death heeft geen zanger nodig om met een korte set van postrockinstrumentalen, die nieuwsgierig maakt naar het binnenkort te veschijnen debuutalbum, volledig te imponeren. Imponeren doet Staathaat ook, zei het weer op hún eigen manier. Dus versterkers die op tien staan, een drummer die als een bezetene tekeergaat en teksten die naar goed ACU-gebruik politieke en maatschappelijke misstanden aan de kaak stellen. Niet dat je daar achter komt zonder tekstvel: tijdens het optreden wordt de zanger compleet onhoorbaar door de snoeiharde hardcore die vanaf het podium achter hem de zaal in wordt geslingerd. Daarbij vergeleken gaat het er de rest van de avond rustig aan toe. Alleen bij de een-na-laatste band Waonzin wordt nog even gezellig 'gemoshed', tot een bezoeker valt en zijn achterhoofd zodanig bezeert dat hij de zaal uitgeleid wordt. Dan is het aan de kraakpandveteranen van Possible Suspect om met een dosis melodieuze straatpunk en 'herinneringen aan vroeger' feestelijk af te sluiten, alvorens de dj van de ACU-disco de regie overneemt. En daarmee is het verjaardagsweekeinde van ACU, dat zondagmiddag feestelijk wordt afgesloten met De Kift, geopend. Dan rest niks meer te zeggen behalve: ACU, gefeliciteerd en op de volgende dertig jaar. Proost! 30 jaar ACU Met: Infidel, Gregor, SPAM!, Kalio Gayo, Mistake, AWOL, Lushus, We vs Death, Staathaat, Waonzin en Possible Suspect. Gezien: ACU, vrijdag 17 maart