Tussen 1995 en 2000 was Deftones de meest intense en bevlogen vertegenwoordiger van het nu-metal genre. Met zijn eerste drie albums plaveide de groep uit Sacramento de weg voor talloze navolgers. Het album 'White Pony', waarop ook Tool-zanger Maynard James Keenan schittert, bracht de roem in 2000 zelfs tot ver buiten metalkringen. Het stijf uitverkochte concert in de toen net geopende Heineken Music Hall leek nog maar het begin. Geruchten rondom zijproject Team Sleep, waaraan zou worden meegewerkt door Keenan, Mike Patton, Billy Corgan en andere grootheden, versterkten de verwachtingen. Maar toen ging het mis. Het optreden op Waldrock 2001, waar zanger Chino Moreno te dronken was om op de been te blijven, was een dramatisch dieptepunt. Optredens werden steeds vaker verkwanseld, met Moreno als stonede voorman. Terwijl de wereld wachtte op een nieuw meesterwerk, belandde Deftones in een wereld van rock'n'roll-excessen. Het titelloze vierde album haalde het bij lange niet bij zijn grensverleggende voorgangers. Dat de band zijn overtuigingskracht verloren had, werd nog eens bevestigd tijdens het grootste Deftones-concert in Nederland, eind 2003 in Ahoy'. Toch is de oude Deftones nog lang niet vergeten. Het gevoel dat de band ooit los wist te maken, zorgt ervoor dat Tivoli tot de nok toe gevuld is. Hekken en extra security duiden op de grootte die de groep ooit had. Oude fans hopen vurig dat de band zijn dip te boven is. Ze krijgen waar ze op hopen: Deftones geeft zijn beste Nederlandse show in jaren. De bandleden lijken er zin in te hebben en laten het zweet er vanaf gutsen. En Moreno? Die is zowaar in relatief heldere staat, net als op Pinkpop vorige week trouwens. De enorme publiekstoewijding laat in Tivoli zelfs oude tijden herleven. Energiek gespeelde klassiekers van de eerste drie albums (plus enkele songs van 'Deftones', een nieuw nummer en een ongebruikelijke Cure-cover) veranderen de voorste helft van de zaal in een kolkende, tropische moshpit. Vuisten gaan de lucht in, bierglazen zweten bijna je handen uit. Maar het maakt niet uit: dit is zoals we Deftones kennen. De lange toegift, met publiekslievelingen 'Bored' en '7 Words' van debuutalbum 'Adrenaline' maakt het af. Na afloop staat het publiek met een grote grijns op het gezicht. Deftones weet in Tivoli, kortom, als vanouds te overtuigen. Toch bekruipt menigeen het gevoel dat oude tijden niet meer terug te halen zijn. Voor een groot deel van het publiek lijkt de show vooral een nostalgisch karakter te hebben. Deftones speelt weliswaar overtuigend, maar de toewijding en intensiteit van 'Around the Fur'-tijden lijkt definitief voorbij. Daar zal ook een volgend album weinig aan kunnen veranderen. Deftones Gezien: Tivoli, zaterdag 10 juni 2006.