Youmakemusic.com afficheert zichzelf als 'indie-community': Een webshop voor platen en MP3's van ondermeer Excelsior, Astro Discos, het Utrechtse Zabel Muziek, Sally Forth en Volkoren, opgezet door Minco Eggersman van die laatste twee labels. Ondanks de duidelijk brede opzet, bleek zondag dat het vooralsnog vooral een vehikel is voor Sally Forth-bands en bijbehorend publiek. Het opvallendst bewijs wordt geleverd bij Harold Konickx en Brown Feather Sparrow. Konickx leverde een zeer overtuigende set, samen met vriend en collega-songwriter Belker op tweede gitaar. Het muzikale samenspel tussen Konickx en Belker moet nog wat uitkristalliseren, maar de lol die ze samen hadden werkte aanstekelijk. Toch bleef het publiek rumoerig en schoof men per nummer verder weg van het podium. Zonde, want zo miste men de erg mooie nieuwe nummers. Na Konickx trad Brown Feather Sparrow op en het verschil in aandacht van het publiek was schokkend. Lydia Wever en haar mannen waren heuse sterren en het publiek, veel keurig geklede jonge meisjes, zongen de nummers woord voor woord mee. Dat de boel als vanouds wat braafjes was, deerde het publiek niet, en om de fratsen van Arjen van Wijk lachtte men als om een geliefde suikeroom. Voor Harold Konickx was er de Duitser Daniel Benjamin, die een niet al te opvallende set deed met liedjes ergens tussen Eels, The Smiths en het meest toegankelijke werk van Bright Eyes. Even alledaags was Mist, de band van Live in the Living-organisator Rick Treffers die voorheen Miss Universe heette. Het openingsnummer beloofde sfeervolle shoegazer met laptop-geluiden, maar daarna schakelde men over op standaard rock met matige zang en zat de laptop-bediener er al snel nogal doelloos bij. Het Deense bandje Campsite gaf vervolgens een uitstekende Franz Ferdinand-imitatie weg, met dien verstande dat Campsite langer bestaat dan Franz Ferdinand. Bovendien hadden de Denen precies de juiste catchy hooks en campy podiumuitstraling om de liefhebber op zijn wenken te bedienen. Niet erg verrassend meer, maar wel goed. Optredens van het daaropvolgende at the close of every day zijn altijd risicovol, met Eggermans overdreven vlakke stemgeluid en de oersombere en -sobere composities, maar vanavond overtuigden ze. De recente verwerking van de oer-Hollandse volksliedjes-cultuur in het nieuwe werk bleek een zeer goede vondst. Na at the close of everyday trokken de christelijke meisjes en masse hun jas weer aan, zodat Solo voor een behoorlijk geslonken publiek de nummers van de nieuwe plaat 'Solopeople' uitprobeerde. Die nummers waren weer net een tikje gladder en zoeter dan de oude en werden door nieuw bandlid René de Vries - voorheen drummer van This Beautiful Mess, dus alweer iemand uit Sally Forth-kringen - van fikse jaren '80-keyboards voorzien. Het publiek kon het goed bekoren, maar toch kwam het einde van de avond niet ongewenst: met een programma dat om 17.00 uur begon in een opvallend koud Tivoli de Helling en een catering die zelfs geen pinda's verkocht, was het een lange zit. Een avondje degelijke protestantse schoonheid op zijn best, dus. Youmakemusic.com Festival. Gezien: Tivoli de Helling Utrecht, zondag 15 januari 2005.