Met het wegvallen van de geplande band The Legion Of Hetheria en het Limburgse Morning dat hiervoor in de plaats kwam, werd het afgelopen zaterdagavond een echte Summer Darkness reünie. Alle drie de bands op deze avond stonden deze zomer tijdens dit gothic-festival ergens op een Utrechts podium. En vanavond dus weer in een tot de laatste kaart uitverkochte Tivoli De Helling. Toch is het nog een tamme bedoeling als Morning aftikt en begint. De Limburgers spelen een combinatie van stevige metal met progressieve invloeden waarbij beide gitaristen Martijn Brauwers en Bas Rensen het uiterste van zichzelf vragen door soms snelle solo's en dromerige melodieën te spelen. Echt kenmerkend voor de band is de sterke zang van Saskia van Heugten. Het kost haar geen enkele moeite om de ruige metalpartijen bij te benen en raakt moeiteloos alle tonen. De drumpartijen verdwijnen soms wel iets naar de achtergrond en bassist Pol Bannier valt wat buiten de boot naast zijn wel bewegelijke bandgenoten. Voor de rest gaf Morning een prima optreden. Het publiek deze avond bestaat uit opvallend veel jonge meisjes en meegebrachte moeders die waarschijnlijk staan te wachten op de toegankelijke metal van Epica. Wellicht dat een paar van hen wel even moeten slikken wanneer The Old Dead Tree hun zwaarmoedige metal in de zaal leegkiepert. De Franse band speelde al twee keer eerder in Utrecht en beginnen bijna bekende gezichten van de stad te worden. En gelukkig maar: de subtiele, sfeervolle, popachtige en soms loodzware metal maakte in Ekko tijdens Summer Darkness al grote indruk. En ook op deze avond staat hun muziek als een huis, met een glansrol voor zanger/grunter Manual Munoz. Gelukkig komen ze snel weer langs: op 2 april zijn ze in Ekko te zien. Met de immense back-drop en de grootste merchandise tent van allemaal, liet Epica al zien wie hier de baas is. Deze net als Morning uit Limburg afkomstige band timmert al een tijd lang zo hard aan de weg dat ze eigenlijk het clubcircuit uitgegroeid zijn. De immer geoliede Epica-machine start probleemloos: zangeres Simone Simons grijpt ieders aandacht met haar mooie verschijning, gitarist Mark Jansen jut het publiek op en de ventilatoren blazen het lange haar van de bandleden gestileerd omhoog. Tot dusver weinig nieuws. Het valt alleen op dat het allemaal wat ongeïnspireerd wordt gebracht. Het tamme publiek staat erbij en kijkt ernaar en even lijkt de avond teleurstellend te eindigen met een band die routineus een show afdraait. Maar dan verlaat Simone voor één nummer het podium en trapt de rest van de band een cover de zaal in die duidelijk maakt dat Epica geen muziek maakt om rustig naar te kijken. Met de cover 'Chrystal Mountain' van het Amerikaanse Death maken ze het matige begin van het optreden meer dan goed. Het technische en vooral harde metalnummer geeft de hele zaal een keiharde trap onder de reet, de pit in het midden van de zaal wordt goedkeurend ontvangen door gitarist Mark. De band en de zaal is los. Het plezier lijkt terug en er is weer ruimte voor geintjes, de nodige toegiften en zelf een huwelijksaanzoek van een fan. Na een moeizaam begin toch een goed optreden waarmee Epica nog een keer liet zien waarom nou juist deze band de meeste aandacht verdient. Epica, The Old Dead Tree & Morning Gezien: Tivoli de Helling, zaterdag 7 januari