Zone is vastberaden volwassen te worden

Demo ‘Conflict’ smaakt naar meer

Rogier Westerhoff, ,

Het Utrechtse Zone maakt thrash- en nu-metal met vleugjes industrial en metalcore. Ze lijken hun inspiratie te halen bij bands als Chimaira, Textures en Dillinger Escape Plan. En met succes: de promo ‘Conflict’ is meer dan het beluisteren waard. Om deze bronnen te benaderen zal de metalband echter nog wel een aantal zware oefensessies moeten wijden aan eigenheid en het benaderen van de ultieme strakheid.

Demo ‘Conflict’ smaakt naar meer

In Utrecht huist een band, Moskowicz genaamd, die zich de titel 'hardste band van Utrecht' heeft toegeëigend. In een heel andere genre echter zit de band Zone, die zich 'de hardste metalband van Utrecht' noemt. Dit viertal bestaat uit Eko Santosa, Ditmar Henkel, Ramon Smeets en André Zwaan. De hedendaagse muziek van Zone verloopt een beetje tussen thrash- en nu-metal met vleugjes industrial en metalcore. Omdat de heren een nieuw en volwassener geluid claimen, hebben ze na twee eerdere releases deze keer gekozen voor een korte, drie nummers bevattende, promo-cd. 'Conflict' is geproduceerd door Jelmer van Try Drowning, Maarten Ruyssenaars (geluidsman van o.a. Detonation) en Ditmar Henkel. Het album opent goed. Met een krijsend 'When did I lose myself' valt zanger Santosa in 'Lost Myself' rauw op je dak en zit de sfeer er snel in. Ondanks de refreintjes die een te hoog Linkin Park-gehalte hebben is de kost die Zone hier voorschotelt goed te verteren. Het tweede nummer 'Weak' is rechter door zee: drie minuten puur geweld met een angstaanjagende grunt. En juist op het moment dat je kippenvel omhoog durft te komen, is de muziek alweer afgelopen. Dat smaakt naar meer! En dan is het titelnummer 'Conflict' aan de beurt. Niet zo gek dat de promo naar deze track is vernoemd, want het is veruit het beste materiaal. Omdat de band hier behoorlijk strak staat te spelen brengt dit nummer je in een trance. Vooral de sfeeromslag en het effect op de distortion aan het einde doen het hier erg goed. Laten we vooropstellen dat de muziek van Zone inderdaad volwassen is. Goed geproduceerd en het klinkt, zelfs de niet uitgesproken metal-fan, alleraardigst in de oren. De muziek is dan ook volwassen genoeg om de band met de grotere goden te vergelijken. Ondergetekende gokt dat Zone uit verschillende hoekjes leent van bekendere bands als Chimaira, Dillinger Escape Plan, Meshuggah en Textures. In vergelijking delven ze toch wel het onderspit. Een luisterbeurt naar het eveneens Nederlandse Textures openbaart al snel de tekortkomingen van Zone: te weinig spanning in de gezongen stukken, te weinig eigenheid en het nog net niet in huis hebben van de ultieme strakheid. Toch zijn we benieuwd naar de ingeslagen weg van Zone. En als er aan de kritische punten wordt gesleuteld, ook benieuwd naar een album met meer nummers. De promo 'Conflict' is in zijn geheel te downloaden op de website van Zone: http://www.zoneband.nl