We vs. Death, indierock-icoon dat behalve in Nederland ook veel bekendheid geniet in Rusland, Engeland en Canada, komt na vier-en-een-half-jaar met zijn debuutalbum: 'WeToo Are Concerned/We Are Too Concerned.' Langverwacht of niet, drummer Gerben Houwer meent dat ze er nog vroeg mee gekomen zijn: "het is na onze 7", onze split-cd met Tom Sweetlove en onze split met Green Concorde onze vierde release in vier-en-een-half jaar. Dat vind ik nogal wat. En dan hebben we het al die tijd ook nog bijzonder druk gehad, met buitenlandse tours en al onze zijprojecten." De plaat, die opent met het bijna bombastische 'and How to Translate It', heeft een zeer direct live geluid. 'Pictures from Stellenbosch', een oude favoriet, keert terug in een nieuwe opname; de zeven overige nummers zijn nieuw. Dat de plaat in twee maanden in de studio opgenomen is (door Menno Bakker, mastering door Chad Clark in de Dischord-studio's), is, volgens Gerben "een poging om ons livegeluid te benaderen". Dus bevat de plaat, in tegenstelling tot de vorige releases, geen viool of accordeon, geen gastmuzikanten en nog immer geen noot zang. "Dat is niet omdat we tegen stijlexperimenten zijn. Het zou zo maar kunnen dat de volgende plaat voor de helft uit acapella-zangstukken bestaat. Maar ik vind dat je dat soort dingen pas moet doen als je je eigen geluid en identiteit goed gedefinieerd hebt. En dat doen we met deze plaat. Dit is waar wij met z'n vijven goed in zijn en waar wij voor staan." Wel heeft de band voor de plaat samengewerkt met een drietal gasten uit andere kunstdisciplines. De cd zit verpakt in een prachtige hoes gemaakt door vaste ontwerper Roel Dalhuisen. Verder zit er een boekje bij met teksten van de Amerikaanse kunstenaar Jeremiah Day en is ten slotte een dvd bijgevoegd met daarop een film gemaakt door Boudewijn Rosenmuller. Het geheel is een kunstzinnig totaalpakket met als overkoepelend thema het identiteitsvraagstuk. "Ik wil er niet teveel over vertellen, eigenlijk", zegt Gerben, "want de interpretatie van het geheel is natuurlijk vooral aan de luisteraar. Maar we hebben wel echt onze best gedaan om een boodschap uit te dragen. De meeste instrumentale bands doen dat niet. Die hebben bijna een soort desinteresse voor hun publiek. Wij willen nadrukkelijk wel communiceren met ons publiek en een boodschap uitdragen. En er zit heel veel in." Communiceren met het publiek doet de band ook op het podium, middels de soms hilarische teksten van trompettist Paul Hoek. Op sommige internetfora zijn die echter wel eens 'knullig' genoemd. "De presentatie van Paul kun je knullig noemen, maar dan luister je gewoon niet goed. Ik vind het een heel sterke voordracht. Hij heeft een heel eigen stijl, waar hij bewust voor gekozen heeft. Dat wat stuntelige is iets wat hij heel bewust en slim doet." We vs. Death is er bovendien niet de band naar om een gelikte show neer te zetten. "Wij zijn gewoon jongens die muziek maken. We zijn eerlijk, open en direct. Ik hou als bezoeker ook van bands die gewoon uit het publiek op het podium stappen en zich daar dan volledig geven. Geen mooie kleertjes, maar gewoon je best doen." Gerben meent dat de verschillende tours die ze hebben gedaan in het buitenland, onder meer in Canada, Rusland en Engeland, in dat opzicht erg leerzaam zijn geweest. "In Engeland worden vaak vier bands op een avond geboekt. En Engeland is geen subsidieland, dus is er meestal gewoon geen gage voor de bands. Dan moet je dus keihard je best doen als band, om op te vallen en om zo'n indruk te maken dat mensen je cd kopen. Want van die opbrengst moet je het hebben. Bij ons werkte het zo dat Pauls introductiepraatjes echt helpen in Engeland. De meeste bands hebben daar een soort arrogante houding en maken geen contact met het publiek. Dus dat Paul echt met het publiek gaat staan praten vinden ze fantastisch." We vs. Death is een band die met veel bands bevriend is en contacten heeft in het buitenland. Volgens Gerben komt dit door de band zijn deelname aan het wereldwijde indie-netwerk. "Over de hele wereld is er een groot netwerk van bands die elkaar helpen. Myspace is daar nu weer een nieuwe incarnatie van. Voor mij is dat het aspect van muziek maken wat het echt leuk maakt. Muziek maken en shows opzetten met gelijkgezinden. Het helpen van andere bands is altijd de ethos van onze band geweest." De band is onder meer bevriend met het Canadese Great Lake Swimmers, in wiens liveband Gerben en gitarist/toetsenist Bart de Kroon meespelen. 'We too are concerned/We are too concerned' zal ook uitgebracht worden op Weewerk Records, het label dat ook Great Lake Swimmers herbergt. Het uitbrengen van split-cds is een strategie die past in de indie-aanpak van de band. "Het is een goede manier om contacten te kweken, een soort wederzijdse hulp." Er staan dan ook alweer een paar split-projecten op stapel, onder andere een split-7" met Audiotransparent in de nieuwe 'Singles Club'- serie van platenlabels Excelsior, Rara, Living Room en Zabel en een split-cd met Enablers. Ondanks alles noemt Gerben We vs. Death een 'bij uitstek' Utrechtse band. "De voorzieningen in Utrecht zijn heel goed en er is veel aandacht voor lokale bands. Dit is een hele toegankelijke stad voor muzikanten. Als het je hier niet lukt, dan doe je iets niet goed." Toch heeft de band al een jaar niet meer in Utrecht gespeeld, een kort verrassingsoptreden tijdens het dertigjarige verjaardagsfeest van ACU daargelaten. Zijn terugkeer zal plaats vinden op 14 mei tijdens de cd-presentatie van 'We Too Are Concerned/We Are Too Concerned' in Theater Kikker. In het voorprogramma staan voordrachten van Jeremiah Day en de slowcore-pracht van Great Lake Swimmers en in de pauze is er vegetarische soep en brood. Verheugt u zich op zinderende postrock en prachtige melodieëen van eerlijke mannen! Voor wie niet zo lang kan wachten licht 3VOO12/Utrecht alvast een tipje van de sluier op. Download en beluister nu exclusief elke week een nieuw nummer van 'We Too Are Concerned/We AreToo Concerned'.