Mathcore van Textures verbluft halfvol EKKO

Progmetalband Dis levert behoorlijke show als voorprogramma

Tekst: Laurens van der Wee / Fotografie: Tim van Veen, ,

In het metalgenre dat van de gothic en de black-pastiche aan elkaar hangt, kwam daar twee jaar geleden ineens Textures. Deze jonge band speelde donderdag in EKKO, aan de vooravond van de release van hun tweede plaat, ‘Drawing Circles’.

Progmetalband Dis levert behoorlijke show als voorprogramma

Het voorprogramma wordt verzorgd door Dis. De Utrechtse progmetaltrots zet een zeer behoorlijke set neer. Lange songs die alle kanten opschieten, oogsten nu weer bewondering, dan weer verwarring. Met invloeden van jazz en een beetje folk, King Crimson en Dream Theater, maar altijd gestut door de traditie van de metal weten ze een karig gevuld EKKO te verwonderen en te verbazen. Dat niet iedereen er wat mee kan, hoort er dan bij. Na een korte onderbreking betreedt Textures het podium. Het verhaal van de band mag intussen bekend zijn: met het in eigen beheer opgenomen en uitgebrachte debuut, ‘Polars’, wisten ze voorwaar in ieder geval binnen de Nederlandse metalscene een schokgolf teweeg te brengen. Op 17 april komt het nieuwe album ‘Drawing Circles’ uit. Het verhaal gaat dat de band zich in hetzelfde domein begeeft als een Dillinger Escape Plan of een Meshuggah; mathcore heet dat dan. Met Meshuggah hebben ze echter het meest gemeen. Vooral het gitaargeluid, het tempo en de staccato riffs doen meer dan eens aan die band denken.Wat Textures echter niet nalaat is er een eigen draai aan te geven. Hier komt The Dillinger Escape Plan om de hoek kijken, maar ook black- en trashmetal of zelfs King Crimson. Dit alles geeft Textures een heel eigen geluid. Iets wat, zeker in dit genre, een grote verdienste is. Het vraagt wat van de luisteraar, maar het loont ook, dubbel en dwars. Wat meteen opvalt tijdens het concert is de ongehoorde strakheid en fabuleuze techniek van de drummer. Ondanks dat de ritmes complex zijn en vol onverwachte wisselingen en breaks zitten, is het fundament altijd in orde. Het draagt de band die daarvan dankbaar gebruik maakt en hierop doorbouwt. Er worden veel nummers gespeeld van het nog te verschijnen album. En, opmerkelijk, veel wordt meegezongen. Van de oude nummers maakt vooral ‘Ostensibly Impregnable’ indruk. Na een dik uur is het voorbij, ze komen nog terug voor één nummer, maar daarna is het over. EKKO zindert na en is in blijde afwachting van Drawing Circles. Textures & Dis Gezien: donderdag 30 maart, EKKO