Try Drowning is niet de enige veelbelovende Utrechtse emo-band. Al is 'emo' tegenwoordig een groot woord wanneer het op Kismet aankomt. Met een andere bezetting en een nieuwe muzikale koers presenteerde de band zich op het Zinin-festival onlangs voor het eerst in de nieuwe gedaante. "The Final Countdown, die kant moeten we op!"

Een andere bezetting en een nieuwe muzikale koers. Kismet had een jaar nodig om de boel te vertimmeren. Op het Zinin-festival presenteerde Kismet zich onlangs voor het eerst in de nieuwe gedaante. Ruim van tevoren zijn ze op het festivalterrein aanwezig. “Wij moeten nog even repeteren”, grijnst gitarist Nicolai.

Het is bijna een jaar geleden dat de Utrechters op een podium stonden. Maar de band heeft in de tussentijd niet stil gezeten. Over een paar uur wacht het publiek op het Zinin festival een muzikale koerswijziging. De koers en de samenstelling van de band wijzigden het afgelopen jaar ongeveer op hetzelfde moment. Gitarist Temy werd naar voren geschoven als frontman, terwijl Timothy terugkeerde om de toetsen te bespelen. Het resultaat laat zich volgens Temy niet omschrijven. Of, wacht eens even, toch wel: “Gewoon hardrock, natuurlijk.”

Een gitarist minder, wat toetsen erbij en melodie die de overstuurde gitaarherrie verdingt. Nou ja, bijna dan. Feit is dat een optreden van Kismet tegenwoordig niet alleen maar hard rockt, maar dat er ook plaats is voor ‘echte liedjes’. En dat, weet Nicolai, is ‘best wel een opluchting voor het publiek’. “Ik verwacht dat we hiermee zelfs onze beste vrienden nog verrassen.” Kismet werd nog niet zo lang geleden door een recensent omschreven als ‘moeilijkdoenerij op gitaar’. “En dat was ook wel een beetje zo”, lacht Temy. De band doet nog steeds wel eens moeilijk op de gitaar, want dat blijft af en toe lekker. “Maar wel veel minder.”

Uit de speakers van een restaurant op het terrein klinken de eerste tonen van The Final Countdown van Europe. Temy’s gedachten dwalen af. Met glinsterende ogen: “Hoor je dat! Die kant moeten we op.” Verder zegt al die hokjesgeest hem niets. In het festivalkrantje van Zinin valt het woord ‘troost’ regelmatig om de muziek van Kismet te duiden. Temy snapt er niets van. “Dat vond ik zo vervelend. Het stond er wel vijftig keer. Troostend. Troostend. Wij zijn lekker dramatisch, dat is beter dan troost.”